Eskişehir Hapishanesinde uzaktan uzağa gorunen hakikat

Otuzuncu Lem’a’nın İkinci Nuktesi

“Hicbir şey yoktur ki, hazineleri Bizim yanımızda olmasın. Her şeyi Biz belirli bir miktar ile indiririz. (Hicr Suresi: 21.)” ayetinin bir nuktesi ve bir İsm-i A’zam veyahut İsm-i A’zam’ın altı nurundan bir nuru olan Adl isminin bir cilvesi, Birinci Nukte gibi, Eskişehir Hapishanesinde uzaktan uzağa gorundu. Onu yakınlaştırmak icin yine temsil yoluyla deriz:

Şu kÂinat oyle bir saraydır ki, o sarayda mutemadiyen tahrip ve tamir icinde calkanan bir şehir var. Ve o şehirde her vakit harp ve hicret icinde kaynayan bir memleket var. Ve o memlekette her zaman mevt ve hayat icinde yuvarlanan bir Âlem var.

Halbuki, o sarayda, o şehirde, o memlekette, o Âlemde o derece hayretengiz bir muvazene, bir mizan, bir tevzin hukmediyor; bilbedahe ispat eder ki, bu hadsiz mevcudatta olan hadsiz tahavvulÂt ve varidat ve masarif, her bir anda umum kÂinatı gorur, nazar-ı teftişinden gecirir bir tek Zatın mizanıyla olculur, tartılır. Yoksa, balıklardan bir balık, bin yumurtacıkla ve nebatattan haşhaş gibi bir cicek, yirmi bin tohumla ve sel gibi akan unsurların, inkılÂbların hucumuyla, şiddetle muvazeneyi bozmaya calışan ve istil etmek isteyen esbab başıboş olsalardı veyahut maksatsız, serseri tesaduf ve mizansız, kor kuvvete ve şuursuz, zulmetli tabiata havale edilseydi, o muvazene-i eşya ve muvazene-i kÂinat oyle bozulacaktı ki, bir senede, belki bir gunde herc u merc olurdu. Yani, deniz karma karışık şeylerle dolacaktı, taaffun edecekti. Hava gazat-ı muzırra ile zehirlenecekti. Zemin ise bir mezbele, bir mezbaha, bir bataklığa donecekti. Dunya boğulacaktı.

(Devamı var)

Lem’alar, Otuzuncu Lem’a (Eskişehir Hapishanesinin Bir Meyvesi), s. 601
__________________