“En zararlı duşmanın, nefsindir”

Yirmi Yedinci Nukte

Bu parcanın herkese faydası var.

“İnne’n-nefse le-emmÂratun bi’s-sûi.” Meali: “Nefis daima kotu şeylere sevk eder” ayetinin; hem de “A’d aduvvike nefsukelletî beyne cenbeyke” mana-yı şerifi: “Senin en zararlı duşmanın, nefsindir” hadisinin bir nuktesidir.

Tezkiyesiz nefs-i emmaresi bulunmak şartıyla, kendi nefsini beğenen ve seven adam başkasını sevmez. Eğer zÂhirî sevse de samimî sevemez; belki ondaki menfaatini ve lezzetini sever. Daima kendini beğendirmeye ve sevdirmeye calışır. Ve kusurunu nefsine almaz, belki avukat gibi kendini mudafaa ve tebrie eyler. MubalÂğalarla, belki yalanlarla nefsini medih ve tenzih ederek, Âdeta takdis eder ve derecesine gore, “Meni’t-tehaze ilÂhehû hevÂhu” [Heves ve zevklerini ilÂh edinen kimseyi gordun mu? (Casiye Suresi: 23)] ayetinin bir tokadını yer.

Temedduhu ve sevdirmesi ise, aksu’l-amelle istiskali celb eder, soğuk duşurtur. Hem amel-i uhrevîde ihlÂsı kaybeder, riyayı karıştırır. Akıbeti gormeyen ve neticeleri duşunmeyen ve lezzet-i hÂzıraya muptel olan hisse ve heva-i nefse mağlûp olup, yolunu şaşırmış hissin fetvasıyla, bir saat lezzet icin bir sene hapiste yatar. Bir dakika gurur veya intikam yuzunden on sene ceza gorur. Âdeta, ders aldığı Amme Cuz’unu bir tek şekerlemeye satan hevÂî bir cocuk gibi, elmas kıymetinde bulunan hasenatını, hissini okşamak icin ve hevasını memnun etmek icin ve hevesini tatmin etmek icin, ehemmiyetsiz cam parcaları hukmundeki lezzetlere, enaniyetlere vesile edip, kÂrlı işlerde hasaret eder.

“Allah’ım! Bizi nefis ve şeytanın şerrinden, cin ve insanların şerrinden muhafaza eyle.”

Lem’alar, Yirmi Sekizinci Lem’a, s. 458

LÛ*GAT*CE:

tebrie: temize cıkarma.

temedduh: kendi kendini medhetme.

tezkiyesiz: terbiye edilmemiş.
__________________