Bekà-i ruh ve melÂike ve haşre dairdir.

اَعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ - بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
تَنَزَّلُ الْمَلٰۤئِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِاِذْنِ رَبِّهِمْ 1

2 قُلِ الرُّوحُ مِنْ اَمْرِ رَبِّى

Şu makam, iki maksad-ı esas ile bir mukaddimeden ibarettir.

Mukaddime

MELÂİKE ve ruhaniyÂtın vucudu, insan ve hayvanların vucudu kadar kat’îdir denilebilir. Evet, On Beşinci Sozun Birinci Basamağında beyan edildiği gibi, hakikat kat’iyen iktiza eder ve hikmet yakînen ister ki, zemin gibi, semÂvÂtın dahi sekeneleri bulunsun ve zîşuur sekeneleri olsun ve o sekeneler o semÂvÂta munasip bulunsun. Şeriatin lisanında, pek cok muhtelifu’l-cins olan o sekenelere “melÂike ve ruhaniyat” tesmiye edilir.
__________________