4111 - Ebu Eyyub radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Eğer siz hic gunah işlemeseydiniz, Allah TeÂla hazretleri sizi helak eder ve yerinize, gunah işleyecek (fakat tevbeleri sebebiyle) mağfiret edeceği kimseler yaratırdı."

Muslim, Tevbe, 9, (2748); Tirmizi, Da'avat 105, (3533).

4112 - Muslim'de Ebu Hureyre'nin bir rivayeti şoyledir: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Nefsim kudret elinde olan ZÂt'a yemin ederim ki, eğer siz hic gunah işlemeseniz, Allah sizi toptan helak eder; gunah işleyen, arkadan da istiğfar eden bir kavim yaratır ve onları mağfiret ederdi."

Muslim, Tevbe 9, (2748).

Rezin şu ziyadede bulundu: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdu ki: "Nefsim elinde bulunan Zat-ı ZulcelÂl'e yemin olsun ki, gunah işlemediğiniz takdirde ondan daha buyuk olan ucb'e duşeceğinizden korkarım."

Bu rivayet, Munziri'nin et-Terğib ve't-Terhib'inde kaydedilmiştir (4, 20).

4113 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm (bir hadis-i kudsi'de) Rabbinden naklen buyururlar ki: "Bir kul gunah işledi ve: "Ya Rabbi gunahımı affet!" dedi.

Hak TeÂla da: "Kulum bir gunah işledi; arkadan bildi ki gunahları affeden veya gunah sebebiyle cezalandıran bir Rabbi vardır."

Sonra kul donup tekrar gunah işler ve: "Ey Rabbim gunahımı affet!" der.

Alllah TeÂla Hazretleri de:

"Kulum bir gunah işledi ve bildi ki, gunahı affeden veya gunah sebebiyle cezalandıran bir Rabbi vardır."

Sonra kul donup tekrar gunah işler ve: "Ey Rabbim beni affeyle!" der. Allah TeÂla da:

"Kulum gunah işledi ve bildi ki, gunahı affeden veya gunah sebebiyle muÂhaze eden bir Rabbi olduğunu bildi. Dilediğini yap, ben seni affettim!" buyurdu."

Buhari, Tevhid 35; Muslim, Tevbe 29, (2758).

4114 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Allah TeÂla Hazretleri diyor ki: "Ey Ademoğlu! Sen bana dua edip, (affımı) umid ettikce ben senden her ne sÂdır olsa, aldırmam, ben seni affederim. Ey Ademoğlu! Senin gunahın semanın bulutları kadar bile olsa, sonra bana donup istiğfar etsen, cok oluşuna bakmam, seni affederim. Ey ademoğlu! Bana arz dolusu hata ile gelsen, sonunda hic bir şirk koşmaksızın bana kavuşursan, seni arz dolusu mağfiretimle karşılarım."

Tirmizi, Da'avat 106, (3534).

4115 - Cundeb radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Bir adam: "Vallahi Allah falancayı mağfiret etmiyecek!" diye kesip attı. Allah TeÂla Hazretleri de: "Falancaya mağfiret etmiyeceğim hususunda yemin eden de kim? Ben ona mağfiret ettim, senin amelini de iptal ettim!" buyurdu."

Muslim, Birr 137, (2621).

4116 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Beni İsrail'de birbirine zıd maksad guden iki kişi vardı: Biri gunahkardı, diğeri de ibadette gayret gosteriyordu. Abid olan diğerine gunah işlerken rastlardı da: "Vazgec!" derdi. Bir gun, yine onu gunah uzerinde yakaladı. Yine, "vazgec" dedi. Oburu:

"Beni Allah'la başbaşa bırak. Sen benim başıma mufettiş misin?" dedi. Oburu: "Vallahi Allah seni mağfiret etmez. Veya: "Allah seni cennetine koymaz!" dedi. Bunun uzerine Allah ikisinin de ruhlarını kabzetti. Bunlar RabulÂleminin huzurunda bir araya geldiler. Allah TeÂla Hazretleri ibadette gayret edene: "Sen benim elimdekine kadir misin?" dedi. Gunahkara da donerek: "Git, rahmetimle cennete gir!" buyurdu. Diğeri icin de: "Bunu ateşe goturun!" emretti."

Ebu Hureyre radıyallahu anh der ki: "(Adamcağız Allah'ın gadabına dokunan munasebetsiz) bir kelime konuştu, bu kelime dunyasını da, ahiretini de heba etti."

Ebu Davud, Edeb 51, (4901).

4117 - Yine Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Bir adam vardı, (gunah işleyerek nefsine zulmetmekte) cok ileri idi. Olum gelip catınca oğullarına dedi ki: "Ben olunce, cesedimi yakın, kulumu iyice ezin ve ruzgarın onunde sacın. Allah'a yemin olsun, eğer Rabbim beni bir yakalarsa hic kimseye vermediği azabı verir!"

Olunce, bu soylediği ona yapıldı. Allah da arz'a emrederek:

"Sende ondan ne varsa bana toplayıver!" dedi. Arz da topladı. Adam ayakta duruyordu. "Sen boyle bir vasiyeti niye yaptın?" diye Rabb TeÂla sordu.

"Senden korktuğum icin ey Rabbim!" cevabını verdi. Allah TeÂla Hazretleri bu cevap uzerine onu affetti."

Buhari, Tevhid 35, Enbiya 50; Muslim, Tevbe 25, (2756); Muvatta, Cenaiz 51, (1, 240); Nesai, Cenaiz 117, (4, 113).

4118 - Ummu'd-Derd radıyallahu anha anlatıyor: "Ebu'd-derda radıyallahu anh'ı işittim. Demişti ki: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm'ı işittim, şoyle buyurdu: "Muşrik olarak olenle, bir muslumanı haksız yere olduren haric, Allah butun gunahları affedebilir."

Ebu Davud, Fiten 6, (4270).