5774 - İbnu Abbas radıyallahu anhum anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm yemin teklif ettiği bir kimseye şoyle soyledi:

"Haydi! Kendinden başka ilah olmayan Allah'a kasem ederek o kimsenin yani iddia sahibinin sende hicbir şeyi olmadığına yemin et!"

Ebu Davud, Akdiye 24, (3620).

5775 - İbnu Omer radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu vesselÂm'ın yaptığı yeminlerin coğu şoyleydi: "Kalpleri ceviren zÂta yemin olsun, hayır!"

Buhari, Eyman 3, Kader 14, Tevhid 11; Muvatta, Nuzûr 14; Ebu DÂvud, EymÂn 16, (3263); Tirmizi, Nuzûr 12, (1540);Nesai, Eyman 2, (7, 2, 3).

5776 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm yeminde mubalağa edince: "Hayır! Ebu'l-KÂsım'ın nefsini elinde tutan ZÂt-ı ZulcelÂl'e yemin olsun ki..." derdi."

Ebu Davud, EymÂn 12, (3264); İbnu MÂce, KefÂrÂt 1, (2090).

5777 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Yemin ettiği zaman Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm'ın yemini: "Hayır! Allah'a istiğfar ederim ki..."şeklindeydi."

Ebu DÂvud, EymÂn 12, (3265).

5778 - Katile Bintu Sayfi -ki Cuheyne'den bir kadındır- radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm'a bir yahudi uğradı ve:

"Siz muslumanlar Allah'a benzerler koşuyor ve şirke duşuyorsunuz ve diyorsunuz ki: "Allah istedi ben de istedim." Yine diyorsunuz ki: "KÂ'be'ye yemin olsun!"

Bunun uzerine Resulullah aleyhissalatu vesselam ashÂba, yemin etmek istedikleri zaman "KÂ'be'nin Rabbına kasem olsun!" demelerini ve "Allah istedi sonra da ben istedim" demelerini emretti."

NesÂi, Eyman 9, (7, 6).

KENDİSİYLE YEMİN EDİLMESİ YASAK OLANLAR

5779 - İbnu Omer radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissaIÂtu vesselÂm, Hz. Omer radıyallahu anh'ın, babasını zikrederek yemin ettiğini işitmişti:

"Allah TeÂla hazretleri, sizleri babanızı zikrederek yemin etmekten nehyetti. Oyleyse kim yemin edecekse Allah'a yemin etsin veya sussun" buyurdu."

BuhÂrî, EymÂn 4; Muslim, EymÂn 1, (1646); Ebu DÂvud, EymÂn 5, (3250); Tirmizi, EymÂn 8, (1534); NesÂî, Eyman 5, (7, 4, 5).

5780 - Bureyde radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Kim yemin eder ve "... İslÂm'dan beri olayım!" derse, eğer sozunde yalancı ise, dediği gibi olur, yalancı değil de gerceği soylemişse İslÂm'a sÂlim olarak donemeyecektir."

Ebu DÂvud, EymÂn 9, (3258); NesÂî, EymÂn 8. (7,6).

5781 - Bureyde radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Kim emanetle yemin ederse bizden degildir!"

Ebu DÂvud, EymÂn 6, (3253).

5782 - İbrahim Nehai merhum anlatıyor: "Biz cocukken, (buyuklerimiz) bizi şehadet ve ahd ile yemin etmekten menederlerdi."

BuhÂri, Eyman 10.

5783 - Bureyde radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Kim yemin eder ve "... İslÂm'dan beri olayım!" derse, eğer sozunde yalancı ise, dediği gibi olur, yalancı değil de gerceği soylemişse İslÂm'a sÂlim olarak donemeyecektir."

Ebu DÂvud, EymÂn 9, (3258); NesÂî, EymÂn 8. (7,6).

YALAN YEMİN

5784 - İmrÂn İbnu Husayn radıyallahu anhum anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Kim, (mahkeme gereği, yapması icabeden) bir yeminde yalan yere yemin ederse bu yemini sebebiyle cehennemdeki yerini hazırlamış olur."

Ebu DÂvud, EymÂn 1, (3242).

5785 - İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm: "Kim musluman bir kimsenin malı hakkında yalan yere yemin ederse, (Kıyamet gunu) Allah'la karşılaştığında O'nu kendisine karşı gadablanmış bulur!" buyurdular. Sonra Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm bu sozlerini tasdik eden ayetleri Allah TeÂla'nın kitabından okudular: "(Ahir zaman peygamberine iman hususunda) Allah'a verdikleri ahdi ve ettikleri yemini, az bir dunya malı karşılığında değiştirenlere gelince, onların ahirette hicbir nasîbi yoktur. Kıyamet gununde Allah onlara ne bir hitapta bulunur, ne rahmetiyle nazar eder ve ne de onları temize cıkarır. Onların hakkı pek acı bir azabtır" (Âl-i İmrÂn 77).

BuhÂri, EymÂn 17; Muslim, İman 234, (138); Ebu DÂvud, Eyman 2, (3243); Tirmizî, Tefsîr, Âl-i İmrÂn, (2999).

5786 - İyÂs İbnu Sa'lebe el-HÂrisî radıyallahu anh anlatıyor:

"Resulullah aleyhissalatu vesselÂm buyurdular ki: "Kim musluman bir kimsenin hakkını, yemini ile ele gecirirse artık onun icin cehennem vacib olmuştur. Allah TeÂla ona cenneti de mutlaka haram kılmıştır."

"Ey Allah'ın Resulu! Az bir şey olsa da mı?" diye sormuşlardı.

"Misvak ağacından bir cubuk bile olsa!" cevabını verdi."

Muslîm, İmÂn 218, (137); Muvatta, Akdiye 11, (2, 727); NesÂî, Kad 29, (8, 246).

YEMİNİN YERİ

5787 - Hz. CÂbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Şu minberimin yanında kim gunaha sebep olan bir yemin ederse, hatta bu, yeşil bir misvak cubuğu icin dahi olsa, mutlaka cehennemdeki yerini hazırlamış olur."

Muvatta, Akdiye 10, (2, 727);. Ebu DÂvud, EymÂn 3, (3246); İbnu Mace, AhkÂm 9, (2325).

YEMİNDE İSTİSNA

5788 - İbnu Omer radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Kim yemin eder ve "inşaallah!" derse istisna yapmış olur. Dilerse rucu eder, dilerse hÂnis olması mevzubahis olmadan terkeder."

Muvatta, Eyman 10, (2, 477); Ebu DÂvud, EymÂn 11, (3261, 3262); Tirmizî, EymÂn 7, (1531); NesÂî, Eyman 18, 39, (7, 12, 25); İbnu MÂce, KefÂrat 6, (2105-2106).

5789 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Suleyman aleyhisselÂm (bir gun):

"Bugun, kesinlikle doksan kadınıma uğrayacağım. Hepsi de Allah yolunca cihad edecek bir yiğit doğuracak!" dedi. Arkadaşı (veya melek) ona:

İnşaallah de bari!" uyarısında bulundu. Ama Hz. Suleyman inşaallah demedi.

Soylediği gibi, o gun, butun hanımlarına uğradı. Kadınlardan sadece biri hÂmile kaldı. O da yarım insan doğurdu."

Resulullah aleyhissalÂtu vesselam sozune devamla:

"Nefsimi elinde tutan ZÂt'a yemin olsun! Eğer Suleyman aleyhisseİÂm inşaallah!" demiş olsaydı hepsi de Allah yolunda atlı olarak cihad eden cocuklara sahip olacaktı" buyurdu."

BuhÂri; Enbiya 40, EymÂn 3; Muslim, EymÂn 23; (1654); NesÂi, EymÂn 39, 40, (7, 25).

YEMİNİ BOZMAK

5790 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Kim bir şey hususunda yemin eder, sonra da hilafını daha hayırlı gorurse, derhal kefÂret vererek yemininden vazgecsin ve yemin ettiği husustan daha hayırlı olanı yapsın."

Muslim, EymÂn 12, (1650); Muvatta, EymÂn 11, (2, 478); Tirmizî; EymÂn 6; (1530).

5791 - Hz. Ebu Musa radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Ben, Allah'a yemin ederek soyluyorum: İnşaallah, herhangi bir şeye yemin edince, yeminimin aksini yapmayı daha hayırlı gorecek olsam, yeminimi kefaretler, hayırlı gorduğum şeyi yaparım."

BuhÂrî; EymÂn 14; Muslim, Eyman 10, (1649); Ebu DÂvud, EymÂn 17, (3276); NesÂi, EymÂn 15, (7, 910), Sayd 33, (7, 206).

5792 - Hz. Aişe radıyallahu anh anlatıyor: "Hz. Ebu Bekr radıyallahu anh, aziz ve celil olan Rabbimiz yemin kefaretini indirinceye kadar yaptığı yeminlerinde hic hÂnis olmadı. Ayet inince dedi ki: "Artık; bir yemin edip, sonra aksini yapmanın daha hayırlı olduğunu gorecek olsam, (yeminim yerini bulsun diye direnmem) derhal daha hayırlı gorduğum hususu yapar, yeminim icin de kefÂret oderim."

Buhari, EymÂn 1. NİYYET

5793 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki:

"Yemin, yemin isteyenin niyetine goredir."

Bir diğer rivayette: "Senin yeminin arkadaşının seni kendisiyle tasdik ettiği şeye goredir" denmiştir.

Muslim, EymÂn 21, (1653); Ebu DÂvud, EymÂn 8, (3255); Tirmizi, AhkÂm 19, (1354).

LAĞV

5794 - Hz. Aişe anlatıyor: "Şu ayet kişinin kullandığı "Vallahi hayır!", "Billahi evet!" gibi sozler sebebiyle nazil olmuştur. (MeÂlen): "Allah yeminlerinizde kasıtsız olarak yanılmanızdan dolayı sizi mes'ul tutmaz, fakat ettiğiniz yeminleri bozmanızdan dolayı sizi mesul tutar. Bozulan bir yeminin kefareti ise.."' (Maide 89).

BuhÂri, EymÂn 14; Muvatta, EymÂn 9, (2, 477); Ebu Davud, Eyman 28, (3254).

TEVRİYE

5795 - Suveyd İbnu Hanzala radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm'a gitmek uzere yola cıkmıştık. Beraberimizde VÂil İbnu Hucr radıyallahu anh da vardı. Yolda onu, bir duşmanı yakaladı. Herkesi yemin etmeye zorladılar. Ben, "o, kardeşimdir" diye yemin ettim. Bunun uzerine onu serbest bıraktılar. Resulullah'a gelince olup biteni anlattım. "(Onumuzu kesen) grup herkesi yemine zorladı, ben de onun kardeşim olduğuna yemin ettim" dedim.

"Doğru soylemişsin, musluman muslumanın kardeşidir!" buyurdular."

Ebu DÂvud, EymÂn 8, (3256); İbnu MÂce, KefÂrÂt 14, (2119).

İHLAS

5796 - İbnu Abbas radıyallahu anhum anlatıyor: "İki kişi Resûlullah aleyhissÂlatu vesselÂm'ın huzurunda murÂfaa olundular. Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm muddeiden (davacıdan) beyyine (delil, şahid) talep etti. Adamın beyyinesi yoktu. Bunun uzerine davalıdan yemin talep etti. O, kendisinden başka ilah bulunmayan Allah'a kasem etti. Resûlullah aleyhissÂlatu vesselÂm:

"Hayır, sen (iddia edileni) yaptın. VelÂkin Lailahe illallah sozundeki ihlas sebebiyle mağfiret olundun" buyurdu."

Ebu DÂvud, EymÂn 16, (3275).

LICÂC

5797 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissÂlatu vesselÂm: "Biz one gececek sonuncularız!" buyurdular. Keza:

"Birinizin ailesine karşı yaptığı yemininde inadlaşması, Allah nazarında Rab TealÂ'nın farz kıldığı kefareti odemesinden daha ağır bir gunahtır!" buyurdu."

BuhÂrî, Eyman 1; Muslim, EymÂn 26, (1655).

KEFARET

5798 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissÂlatu vesselÂm buyurdular ki:

"Sizden kim yemin eder ve yemininde: "LÂt ve Uzza'ya kasem olsun!" derse hemen "LailÂhe illallah!" desin. Kim de arkadaşına: "Gel seninle kumar oynayalım" derse hemen (birşeyler) tasadduk etsin!"

BuhÂri, EymÂn 5, Tefsir, Necm, Edeb 74, İsti'zÂn 52; Muslim, EymÂn 5, (1647); Ebu DÂvud, EymÂn 4, (3247); Tirmizi, Nuzur 17, (1545); NesÂî, EymÂn 11, (7, 7).

5799 - Sa'd İbnu Ebi VakkÂs radıyallahu anh anlatıyor: "Bir grup kimse, bazı şeyleri tezekkur ediyorduk. Ben o sırada cahiliyeden yakın zamanda cıkmıştım. "LÂt ve Uzza'ya kasem olsun!" diyerek yemin ediverdim. Arkadaşlarım bana: "Soylediğin şey ne fena! Cirkin bir soz ettin!" dediler. Ben hemen AleyhissalÂtu vesselÂm'a gelip durumu anlattım.

"Allah'tan başka ilah yoktur, o tektir, şeriksizdir. Arz ve semÂnın mulku O'na aittir. Butun hamdler de O'nadır, O her şeye kÂdirdir!" de! Sol tarafına uc kere ufle. Taşlanmış şeytandan Allah'a sığın, sonra bir daha (bu ceşit yemine) donme!" buyurdular."

NesÂi, EymÂn 12, (7, 7-8).



HZ.PEYGAMBER NASIL YEMİN EDERDİ?

6606 - Rifa'a İbnu Arabe el-Cuheni radıyallahu anh anlatıyor: "Allah huzurunda şehadet ederim ki, Resulullah aleyhissalatu vesselam'ın, and ictiği zaman kullandığı yemini şoyle idi: "Nefsimi kudret elinde tutan Zat-ı Zulcelal'e yemin ederim."

İSLAMDAN BAŞKA BİR DİNLE YEMİN ETMEK CAİZ DEĞİL

6607 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam bir kimsenin: "Ben, oyleyse yahudi olayım!" diye yemin ettiğini işitmişti. Şoyle buyurdular: "Yahudilik ona vacib oldu!".

ALLAH ADINA YEMİN EDİLİNCE RAZI OL

6608 - İbni Omer radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam, bir adamın kendi babası uzerine yemin ettiğini işitmişti, derhal mudahale ederek: "Babalarınız uzerine yemin etmeyin. Kim Allah uzerine yemin ederse doğru soylesin. Allah uzerine kendisi icin yemin edilen de razı olsun (soylenene inansın, tasdik etsin). Allah uzerine edilen yemine razı olmayan (soyleneni tasdik etmeyen) kimse, Allah'a yakın (bir kul) değildir" buyurdular."

YEMİN GUNAHA GİRMEK VEYA PİŞMAN OLMAKTIR

6609 - Abdullah İbnu Omer radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Yemin (sonuc ve netice itibariyle) ya gunaha girmektir yahut da pişman olmaktır."

KEFARETİNİ ODEYİP YEMİNİ BOZ

6610 - Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Kim sıla-i rahmi koparma veya uygun olmayan (benzeri bir şey) hususunda yemin ederse, bu yeminden (meşru olan kurtuluşu) onun gereğini yerine getirmemektir."

YEMİN KEFARETİNDE KAC KİŞİ DOYURULUR?

6611 - İbnu Abbas radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam (yerine getirmediği yemini icin) kefaret olarak bir sa' miktarı kuru hurma tasadduk etti. İnsanlara da boyle yapmalarını soyledi. Bunu bulamayana "yarım sa' buğday" takdir etti."

YEMİN EDENİ KURTARIN

6612 - Safvan İbnu Abdirrahman el-Kureşi anlatıyor: "Fetih gunu babamı Aleyhissalatu vesselam'ın yanına getirdim ve: "Ey Allah'ın Resulu! Babama hicretten birpay ayır!" dedim. Resulullah: "Artık hicret kalmadı" buyurdular. Ben de gidip (Resulullah'ın hatırını hic kırmadığı sevgili amcası) Abbas radıyallahu anh'ın yanına gittim, "Beni tanıdın mı?" dedim.

"Evet!" deyince, arzumu ona actım, babama hicretten bir nasip ayırması icin Resulullah nezdinde şefaatte bulunmasını rica ettim. Kabul etti ve Abbas, uzerinde cubbesi olmaksızın gomlekli olarak evinden cıktı (huzur-u nebeviye gelip: ) "Ey Allah'ın Resulu! Falancayı ve onunla aramızdaki (dostluğu) biliyorsun. O, size hicret uzere biat etmesi (ve boylece muhacir olma sevabından bir pay alması) icin, babasını getirdi" dedi. Bunun uzerine Aleyhissalatu vesselam: "Artık hicret yok!" buyurdular. Abbas hazretleri: "(Bu adamın babası ile hicret şartıyla biat etmesi icin) senin uzerine yemin ettim" dedi. Aleyhissalatu vesselam elini uzatıp adamın elini meshetti ve: "Amcamı yemininden kurtardım, hicret yoktur!" buyurdular."

"ALLAH'IN DİLEDİĞİ SONRA SENİN DİLEDİĞİN" DEMEK

6613 - İbnu Abbas radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Biriniz yemin edince sakın: "Allah'ın dilediği ve senin dilediğin" demesin. Lakin şoyle desin: "Allah'ın dilediği sonra senin dilediğin."

6614 - Huzeyfe İbnu'l-Yeman radıyallahu anh anlatıyor: "Muslumanlardan bir adam r'uyasında ehl-i kitaptan birine rastlamış, o da kendisine: "Siz (muslumanlar) bir de Allah'a ortak koşmasanız ne iyi insanlarsınız. Ama şoyle diyerek (şirke duşuyorsunuz): "Allah'ın dilediği ve Muhammed'in dilediği."

Ruya sahibi bu gorduğunu gelip Resulullah'a anlattı. Aleyhissalatu vesselam da: "Vallahi ben sizin boyle soylediğinizi bilmiyordum. (Oyleyse bundan boyle) şoyle soyleyin: "Allah'ın dilediği, sonra Muhammed'in dilediği" buyurdular."

NEZRİNE UY

6615 - İbnu Abbas radıyallahu anhuma anlatıyor: "Bir adam Resulullah aleyhissalatu vesselam'a gelerek: "Ey Allah'ın Resulu! Ben Buvane nam mevkide bir deve kurban etmeye nezrettim" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "İcinde cahiliyeden kalma bir şey var mı?" dedi. Adam: "Hayır!" deyince Resul-i Ekrem efendimiz: "Nezrini yerine getir!" buyurdu."

6616 - Meymune Bintu Kerdem el-Yesariyye radıyallahu anha'nın anlattığına gore: "Babasının terkisinde iken, babası Resulullah aleyhissalatu vesselam'la karşılaşır ve der ki: "Ben, Buvane nam mevkide deve kurban etmek uzere nezrettim." Aleyhissalatu vesselam: "Orada put var mı?" diye sorar. Babas: "Hayır!" der. Aleyhissalatu vesselam: "Oyleyse nezrini yerine getir!" emreder."

NEZİR BORCU İLE OLEN

6617 - Hz. Cabir İbnu Abdillah radıyallahu anhuma anlatıyor: "Bir kadın, Resulullah aleyhissalatu vesselam'a gelerek: "Annem oldu, uzerinde oruc nezri vardı, onu yerine getirmeden vefat etti" dedi. Resulullah aleyhissalatu vesselam: "Velisi ona bedel oruc tutsun!" buyurdular."