Hayat-ı Muhammediye (asm), hayat-ı kÂinatın hayatıdır

(Dunden devam)

Hem hayatın sırr-ı mahiyeti, peygamberlere iman ruknune bakıp remzen ispat eder. Evet, madem kÂinat, hayat icin yaratılmış ve hayat dahi Hayy-ı Kayyum-u Ezelî’nin bir cilve-i a’zamıdır, bir nakş-ı ekmelidir, bir sanat-ı ecmelidir. Madem hayat-ı sermediye, resullerin gonderilmesiyle ve kitapların indirilmesiyle kendini gosterir. (Evet, eğer kitaplar ve peygamberler olmazsa, o hayat-ı ezeliye bilinmez. Nasıl ki bir adamın soylemesiyle diri ve hayattar olduğu anlaşılır; oyle de, bu kÂinatın perdesi altında olan Âlem-i gaybın arkasında soyleyen, konuşan, emir ve nehyedip hitap eden bir Zatın kelimÂtını, hitabatını gosterecek, peygamberler ve ellerinde nÂzil olan kitaplardır.) Elbette kÂinattaki hayat, kat’î bir surette Hayy-ı Ezelî’nin vucub-u vucuduna kat’î şehadet ettiği gibi; o hayat-ı ezeliyenin şuaatı, celevatı, munasebatı olan “irsal-i rusul” ve “inzal-i kutup” rukunlerine bakar, remzen ispat eder. Ve bilhassa risalet-i Muhammediye (asm) ve vahy-i Kur’Ânî hayatın ruhu ve aklı hukmunde olduğundan, bu hayatın vucudu gibi hakkaniyetleri kat’îdir denilebilir.

Evet, nasıl ki hayat bu kÂinattan suzulmuş bir hulÂsadır. Ve şuur ve his dahi hayattan suzulmuş, hayatın bir hulÂsasıdır. Akıl dahi şuurdan ve histen suzulmuş, şuurun bir hulÂsasıdır. Ve ruh dahi, hayatın halis ve safî bir cevheri ve sabit ve mustakil zatıdır. Oyle de, maddî ve manevî hayat-ı Muhammediye (asm) dahi, hayat ve ruh-u kÂinattan suzulmuş hulÂsatu’l-hulÂsadır ve risalet-i Muhammediye dahi (asm), kÂinatın his ve şuur ve aklından suzulmuş en safî hulÂsasıdır. Belki maddî ve manevî hayat-ı Muhammediye (asm), ÂsÂrının şehadetiyle, hayat-ı kÂinatın hayatıdır. Ve risalet-i Muhammediye (asm), şuur-u kÂinatın şuurudur ve nurudur. Ve vahy-i Kur’Ân dahi, hayattar hakaikının şehadetiyle, hayat-ı kÂinatın ruhudur ve şuur-u kÂinatın aklıdır.

Evet, evet, evet! Eğer kÂinattan risalet-i Muhammediyenin (asm) nuru cıksa, gitse, kÂinat vefat edecek. Eğer Kur’Ân gitse, kÂinat divane olacak ve kure-i arz kafasını, aklını kaybedecek, belki şuursuz kalmış olan başını bir seyyareye carpacak, bir kıyameti koparacak.

(Devamı var)

Lem’alar, Otuzuncu Lem’a (Eskişehir Hapishanesi’nin Bir Meyvesi), Beşinci Nukte, s. 635
__________________