Musibetin sevabını ve cabuk gececeğini duşun

ONUNCU DEVA:

Ey luzumsuz merak eden hasta! Sen hastalığın ağırlığından merak ediyorsun. O merakın senin hastalığını ağırlaştırır. Hastalığın hafifleşmesini istersen, merak etmemeye calış. Yani, hastalığın faydalarını, sevabını ve cabuk gececeğini duşun, merakı kaldır, hastalığın kokunu kes.

Evet, merak hastalığı ikileştirir. Maddî hastalığın altında, merak ile manevî bir hastalığı kalbine verir; maddî hastalık ona dayanır, devam eder. Eğer teslimiyetle, rıza ile, hastalığın hikmetini duşunmekle o merak gitse, o maddî hastalığın muhim bir koku kesilir, hafifleşir, kısmen gider. Hususan evhamla bir dirhem maddî hastalık, bazen merak vasıtasıyla on dirhem kadar buyur. Merak kesilmesiyle, o hastalığın onda dokuzu gider.

Merak, hastalığı ziyade ettiği gibi, hikmet-i İlÂhiyeyi itham ve rahmet-i İlÂhiyeyi tenkit ve HÂlık-ı Rahîm’inden şekva hukmunde olduğu icin, aks-i maksadıyla tokat yer, hastalığını ziyadeleştirir. Evet, nasıl ki şukur, nimeti ziyadeleştirir; oyle de, şekva, hastalığı, musîbeti tezyid eder.

Hem merakın kendisi de bir hastalıktır. Onun ilÂcı, hastalığın hikmetini bilmektir. Madem hikmetini, faydasını bildin; o merhemi meraka sur, kurtul. Ah yerine oh de; “VÂesef” yerine “Elhamdulillahi al kulli hÂl” soyle.

Lem’alar, s. 332
LÛ*GAT*CE:

tezyid: Ziyadeleştirme, coğaltma.

vÂesefÂ: Ne yazık, eyvah.
__________________