(Bu risalenin felsefeye vurduğu tokat, beşere zararlı ve dine zıt olan felsefe kısmıdır. Beşere menfaatli ve diyanete dost olan felsefe değildir. Hem “ecnebi kÂfirler” tÂbiri, İslÂmiyet ve din aleyhinde calışanlara aittir.)

Mukaddeme

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ 1

Gayet acip ve garip ve beni gayet hayrette bırakan bir hÂdise-i Nuriyeyi beyan edeceğim. Risale-i Nur’un birinci medresesi ve tarlası olan Barla karyesine, yirmi beş senelik bir mufarakattan sonra, aynen meskat-ı re’sim Nurs karyesine karşı olan sıla-i rahimden daha ziyade bir sÂikle geldim. Gordum ki:

Aynen Nurs Koyu vaziyetindeki o eski medresem gibi ve Nurs’taki babamın aynı hanesi gibi ve hakikî meskat-ı re’sim Nurs’a gelmişim gibi, gayet hazin ve lezzetli bir haleti hissettim. Birden ruhuma baktım ki, Eski Said’in ve Yeni Said’in tarz-ı hayatını ve tarik-i hakikatteki tarz-ı hareketlerini ve Risale-i Nur’un telif olunan merkezlerini bilmek icin, Risale-i Nur’un telifine merkez ve dershane olmuş olan yerleri gezdim.

Sonra, gayet zevkli ve neşeli bir halet icinde iken, sekiz sene hic gucendirmeden mukemmel bana hizmet eden Sıddık Suleyman bana bir kitap getirdi. Actım, baktım ki, Eski Said ile Yeni Said’in birbiriyle munazara edip nefs-i emmareyi susturan ve şuhud derecesindeki hakikatleri ihtiva eden on uc dersler olup, bu on uc dersin doğrudan doğruya Kur’Ân-ı Mu’cizu’l-BeyÂnın Âyetlerinden aynelyakîne yakın bir sûrette Yeni Said’e ders olduğunu ve butun bu derslerde doğrudan doğruya birinci muhatap Said olduğunu gordum. Kucuk Sozler’in ve bazı muhim Sozlerin cekirdeklerini ve bir kısmının tam izahlarını icinde gordum.
__________________