Ana Gibi YÂr Olmaz

Atalarımız;

"Ana gibi yÂr, vatan gibi diyÂr olmaz." demişlerdir.

Hakîkaten dunyÂyı diyÂr diyÂr gezsek, anamız gibi bizi bağrına basarak sevecek ve şefkatle kucaklayacak bir ana bulamayız. İnsan, hanımı gibisini veya ondan daha iyisini her yerde bulabilir, fakat ana gibisini hic bir diyÂrda bulamaz.

Âile icinde cocuk uzerinde en cok hakkı olan ve hizmeti gecen annedir. Anne, hÂmile kaldığı andan itibÂren cocuk yuzunden sıkıntı cekmeye başlar. Doğum sırasında bu sıkıntı, zirveye ulaşır. Kimi zaman doğum, annenin hayÂtına mÂl olur.

Annenin esas hizmeti, doğumdan sonra başlar. Cocuğun emzirilmesi, giydirilmesi, temizliğinin yapılması, terbiye edilmesi ve tedÂvîsi gibi ardı arkası kesilmeden omur boyu surecek bir hizmet donemi icersine girer.

CenÂb-ı Hakk’ın ozellikle annelere lutfettiği şefkat duygusu, anneleri; istirÂhatini, sıhhatini, yeme-icme ve giyinmesini duşunmeden butun imkÂnlarıyla cocuğuna hizmete sevkeder.

Annenin bu sonu ve sınırı olmayan fedÂkÂrlıklarının bedelini, evlÂdın maddî bir karşlıkla odemesi mumkun değildir.

Rasûlullah (s.a.v.) Efendimiz’in huzuruna bir adam geldi ve:

"YÂ RasûlallÂh! Anam iyice ihtiyarladı. Ben onu kendi ellerimle yediriyor, iciriyor ve sırtımda taşıyorum.. HÂsılı her turlu ihtiyÂcını karşılıyorum.. MukÂfÂta hak kazandım mı?." dedi.

RasûlullÂh (s.a.v.) Efendimiz cevÂben:

"Hayır, bu senin yaptıkların, ananın senin uzerindeki haklarının yuzde birine bile karşılık değildir. Fakat sen, iyilik ediyorsun. AllÂh sana bu az iyilik karşılığında cok sevap verir." buyurdular. (20)

Hz. Peygamber (s.a.v.)’in:

"Cennet annelerin ayakları altındadır." (21) hadîs-i şerîfi de annelerin lÂyık oldukları yuce mertebeyi belirlemekte ve erkekle eşit olmaktan ote ustun haklara sahib bulunduklarına işaret etmektedir.

İbn-i Amr (r.a.) anlatıyor:

"Bir adam cihÂda iştirÂk etmek icin Hz. Peygamber (s.a.v.)’den izin istedi. RasûlullÂh (s.a.v.):

"Annen, baban sağ mı?" diye sordu. Adam:

"Evet." deyince RasûlullÂh (s.a.v.):

"Onlara hizmet de cihÂd sayılır, sen onlara