Zindan-ı Atalete duştuğumuzun sebeplerini tekrar okurken, nazar-ı dikkatimi ceken bir noktayı, dikkatli nazarlarınıza havale ediyorum.



Atalet sebeblerinin hepsi HİMMET'e darbe vurmaya calışıyor. HİMMET'in ayrı bir cephesine hucum ediyor.



Himmet, bir hedef ve gayeye ulaşmak icin gosterilen gayret, hamiyet, ciddiyet ve hareket etmenin ifadesidir.



Demek HİMMETSİZ, HİZMET OLMAZ.



Tek tek sıralayalım:



1- Yeis, himmetin kuvve-i maneviyesini kırar.



2- Meyl-i tefevvuk istibdadı, himmetin başına vurur, şevk atından duşurur.



3- Aculiyet, himmetin ayağını kaydırır.



4- Fikr-i infiradi ve tasavvur-u şahsi, himmetin amalini, hedef ve gayelerini, niyet ve isteklerini dağıtır, konsantreyi bozar, gaye-i hayali veya ideali eneler etrafında dondurur. Himmet ene olur. Adeta himmeti buz parcası haline getirir.



5- Gorenek, himmetin belini kırar.



6- İşi birbirine bırakmak, himmetin elinden tutar, oturtturur.



7- Allahın vazifesine mudahale, himmetin yuzunu tokatlar, gozunu kor eder.



8- Meyl-ur rahat, himmetin ayağına pranga takıp, sefalet zindanına atar.

Kaynak

__________________