• Ucuncu Nokta: O Yeni Said’in munÂzarasıyla nefis ve şeytanın tam mağlûp edilmesi ve susturulması gibi, Risale-i Nur dahi yaralanmış talib-i hakikati kısa bir zamanda tedavi ettiği gibi, ehl-i ilhad ve dalÂleti de tam ilzam ve iskÂt ediyor. Demek, bu Arabî Mesnevî mecmuası, Risale-i Nur’un bir nev’î cekirdeği ve fidanlığı hukmundedir. Bu mecmuanın yalnız dÂhilî nefis ve şeytanla mucadelesi, nefs-i emmarenin ve şeytan-ı cinnî ve insînin şubehatından tamamıyla kurtarıyor. Ve o malûmat ise, meşhudat hukmunde ve ilme’l-yakîn ise, ayne’l-yakîn derecesinde bir itminan ve bir kanaat veriyor

• Dorduncu Nokta: Eski Said, ilm-i hikmet ve ilm-i hakikatin cok derin meseleleriyle meşgul olması ve buyuk ulemalarla derin meseleler uzerinde munÂzarası ve medresenin yuksek derslerini goren eski talebelerinin fehimlerinin derecesine gore yazması ve Eski Said’in de terakkiyat-ı fikriye ve kalbiyesinde, yalnız kendisi anlayacak bir surette, gayet kısa cumlelerle ve gayet muhtasar bir ifadeyle uzun hakikatlere kısa kelimelerle işaretler nev’înde, o mecmuayı yazdığı icin, bir kısmını en mudakkik Âlimler de zorla anlayabilir. Eğer tam izah olsaydı, Risale-i Nur’un muhim bir vazifesini gorecekti.

Demek o fidanlık Mesnevî, turuk-u hafiye gibi enfusî ve dÂhilî cihetinde calışmış, kalp ve ruh icinde yol acmaya muvaffak olmuş. Bahcesi olan Risale-i Nur, hem enfusî, hem ekseri cihetinde turuk-u cehriye gibi ÂfÂkî ve hÂricî daireye bakıp marifetullaha geniş ve her yerde yol acmış. Âdeta Mûsa AleyhisselÂmın asÂsı gibi nereye vurmuş ise su cıkarmış...

Hem, Risale-i Nur, hukema ve ulemanın mesleğinde gitmeyip, Kur’Ân’ın bir i’caz-ı manevîsiyle, her şeyde bir pencere-i marifet acmış, bir senelik işi bir saatte gorur gibi, Kur’Ân’a mahsus bir sırrı anlamıştır ki, bu dehşetli zamanda hadsiz ehl-i inadın hucumlarına karşı mağlûp olmayıp galebe etmiş.

Mesnevî-i Nuriye, Mukaddeme, s. 19

***
__________________