Sıkıntılara kemal-i metanetle mukabele etmemiz gerektir

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

Ben, gerci sizinle sureten goruşemiyorum, fakat sizin yakınınızda ve beraber bir binada bulunduğumdan, cok bahtiyarım ve muteşekkirim ve ihtiyÂrım olmadan bazen luzumlu tedbirler ihtar edilir. Ezcumle, birisi, yanımdaki koğuşa masonlar tarafından hem yalancı, hem casus bir mahpus gonderilmiş. Tahrip kolay olmasından –hususan boyle haylaz genclerde– o herif, bana cok sıkıntı vermesi ve o gencleri ifsad etmesi ile bildim ki, sizlerin irşad ve ıslahlarınıza karşı, zındıka, ifsada, ahlÂkları bozmaya calışıyor. Bu vaziyete karşı gayet ihtiyat ve mumkun olduğu kadar eski mahpuslardan gucenmemek ve gucendirmemek ve ikiliğe meydan vermemek ve itidal-i dem ve tahammul etmek ve mumkun olduğu derecede bizim arkadaşlar uhuvvetlerini ve tesanudlerini tevazu ile ve mahviyetle ve terk-i enaniyetle takviye etmek gayet lÂzım ve zarurîdir. Dunya işleriyle meşgul olmak beni incitiyor, sizin dirayetinize itimad edip, zaruret olmadan bakamıyorum.

Said Nursî

***

Kardeşlerim!

Her ihtimale karşı bu sabah ihtar edilen bir meseleyi beyan etmek lÂzım geldi. Bizim Kur’Ân’dan aldığımız hakikatler guneş, gunduz gibi şek ve şuphe ve tereddudu kaldırmadığını yirmi seneden beri, “Acaba zındık feylesoflar buna karşı ne diyecekler ve dayandıkları nedir?” diye nefsim ve şeytanım cok araştırdılar. Hicbir koşede bir kusur bulamadıklarından sustular. Zannederim, cok hassas ve iş icinde bulunan nefis ve şeytanımı susturan bir hakikat, en mutemerridleri de susturur.

Madem biz boyle sarsılmaz ve en buyuk ve en ehemmiyetli ve fiyat takdir edilmez derecede kıymettar ve butun dunyası ve can ve cananı pahasına verilse yine ucuz duşen bir hakikatin uğrunda ve yolunda calışıyoruz; elbette butun musibetlere ve sıkıntılara, duşmanlara kemal-i metanetle mukabele etmemiz gerektir. Hem, belki karşımıza aldanmış veya aldatılmış bazı hocalar ve şeyhler ve zÂhirde muttakîler cıkartılır. Bunlara karşı vahdetimizi, tesanudumuzu muhafaza edip onlar ile uğraşmamak lÂzımdır, munakaşa etmemek gerektir.

Said Nursî / B. S. N. Tarihce-i Hayatı, Denizli Hayatı, s. 448
__________________