Bana dediler ki; Zeki Alasya'nın cenazesin'e gittik siz yoktunuz neden gelmediniz bilmiyorlar ki ben aynı gun annemi uğurladım sonsuzluğa hem de aynı mezarlıkta Zeki Alasya benim kardeşim bir parcam gibiydi nasıl boyle bir şey duşunurler… Ben oraya gelsem bile Kemal'in cenazesindeki gibi kameralardan uzak kalmayı tercih ederdim yani beni yine goremezdiniz.. Zeki'yi defnettikden sonra Metin Akpınar ve Orhan Gencebay'ın neden ortadan kaybolduğunu hic merak ettiniz mi. ? Etmediniz ben soyleyeyim bizim aile kabristanlığına geldiler hem de koşa koşa annemi toprağa verirken oradaydılar definden sonra Zeki'nin mezarına gittik kimsecikler yoktu peki siz oraya Zeki Alasya icin mi gittiniz yoksa gelen unluleri gormek icin mi gozleriniz beni aramışsa belli ki gelen unluleri gormek icin aklıma Nejat Uygur'un son şiirindeki ilk dizeler geldi birden:

Biliyorum cami avlusundaki bu kalabalık bana değil

Gelen unluleri gormek icin
Aa o da burda şu da burda deyip
Beni musalla taşında unutanları goruyorum

Hayatımda ilk defa katıla katıla guluyorum…
Cunku kırkım dolmadan unutulacağımı biliyorum…

Şener Şen