Hz. Musa'nın kıssası ve kehf suresi
hz. musa ve kehf suresi

60.Hani Mûs beraberindeki gence şoyle demişti: "İki denizin birleştiği yere varıncaya kadar durmayacağım, ya da uzun zaman gideceğim."
61.Onlar iki denizin birleştiği yere varınca balıklarını unuttular. Balık denizde yolunu tutup kayıp gitti.
62.Oradan uzaklaştıklarında Mûs beraberindeki gence "Oğle yemeğimizi getir, bu yolculuğumuzdan dolayı cok yorgun duştuk" dedi.
63.Genc, "Gordun mu! Kayaya sığındığımız sırada balığı unutmuşum. –Doğrusu onu sana soylememi bana ancak şeytan unutturdu- Balık şaşılacak bir şekilde denizde yolunu tutup gitmişti" dedi.
64.MûsÂ: "İşte aradığımız bu idi" dedi. Bunun uzerine tekrar izlerini takip ederek gerisin geri donduler.
65.Derken kullarımızdan bir kul buldular ki, biz ona katımızdan bir rahmet vermiş, kendisine tarafımızdan bir ilim oğretmiştik.
66.Mûs ona, "Sana oğretilen bilgilerden bana, doğruya iletici bir bilgi oğretmen icin sana tabi olayım mı?" dedi.
67.Adam şoyle dedi: "Doğrusu sen benimle beraberliğe asla sabredemezsin."
68."İc yuzunu kavrayamadığın bir şeye nasıl sabredebilirsin?"
69.MûsÂ, "İnşaallah beni sabırlı bulacaksın. Hicbir işte de sana karşı gelmeyeceğim" dedi.
70.O da şoyle dedi: "O halde eğer bana tabi olacaksan, ben sana soylemedikce hicbir şey hakkında bana soru sormayacaksın."
71.Derken yola koyuldular. Nihayet, bir gemiye bindiklerinde (adam) gemiyi deldi. MûsÂ, "Sen onu icindekileri boğmak icin mi deldin? Doğrusu, şaşılacak bir iş yaptın." dedi.
72.Adam, "Sen benimle beraberliğe asla sabredemezsin, demedim mi?" dedi.
73.MûsÂ, "Unuttuğum icin bana cıkışma ve bu işimde bana gucluk cıkarma!" dedi.
74.Yine yola koyuldular. Nihayet bir erkek cocukla karşılaştıklarında adam (hemen) onu oldurdu. MûsÂ, "Bir cana karşılık olmaksızın sucsuz birini mi oldurdun? Andolsun cok kotu bir iş yaptın!" dedi.
75.Adam, "Sana, benimle beraberliğe asla sabredemezsin demedim mi?" dedi.
76.MûsÂ, "Eğer bundan sonra sana bir şey hakkında soru sorarsam, artık benimle arkadaşlık etme. Doğrusu, tarafımdan (dilenecek son) ozre ulaştın (bu son ozur dileyişim)" dedi.
77.Yine yola koyuldular. Nihayet bir şehir halkına varıp onlardan yiyecek istediler. Halk onları konuk etmek istemedi. Derken orada yıkılmaya yuz tutmuş bir duvar gorduler. Adam hemen o duvarı doğrulttu. MûsÂ, "İsteseydin bu iş icin bir ucret alırdın" dedi.
78.Adam, "İşte bu birbirimizden ayrılmamız demektir" dedi. "Şimdi sana sabredemediğin şeylerin icyuzunu anlatacağım."
79."O gemi, denizde calışan bir takım yoksul kimselere ait idi. Onu yaralamak istedim, cunku onların ilerisinde, her gemiyi zorla ele geciren bir kral vardı."
80."Cocuğa gelince, anası babası mu'min insanlardı. Onları azgınlığa ve kufre suruklemesinden korktuk."
81."Boylece, Rablerinin onlara, bu cocuğun yerine daha hayırlı ve daha merhametli bir cocuk vermesini diledik."
82."Duvar ise şehirdeki iki yetim cocuğa ait idi. Altında onlara ait bir define vardı. Babaları da iyi bir insandı. Rabbin, onların olgunluk cağına ulaşmalarını ve Rabbinden bir rahmet olarak definelerini cıkarmalarını istedi. Bunları ben kendi goruşume gore yapmadım. İşte senin, sabredemediğin şeylerin icyuzu budur."