Abese suresi anlamı

Kur'Ân-ı kerîmin sekseninci sûresi. Mekke-i mukerremede nÂzil oldu (indi). Kırk iki Âyet-i kerîmedir. Birinci Âyet-i kerîmede yuzcevirdi, iltifat etmedi mÂnÂsına olan Abese lafzı sûreye isim olmuştur. Sûrede, Kur'Ân-ı kerîmin Allahu teÂl tarafından bir mev'ize (nasihat, oğut) olduğu bildirilmekte, CenÂb-ı Hakk'ın kudret ve azametine (buyukluğune) deliller getirilmekte, kıyÂmet gununun dehşetli vaziyeti, o gun iyilerin ve kotulerin halleri ve daha başka hususlar anlatılmaktadır.

Abese sûresinde meÂlen buyruldu ki:

O gun (kıyÂmet gunu) kişi kardeşinden, anasından, babasından, hanımından ve oğullarından kacar. O gun onlardan herkesin kendine yeter bir işi vardır. (Herkes kendi derdiyle meşgul olur. Başkasını duşunemez.) O gun yuzler vardır (dunyÂda iken yaptığı gece ibÂdetleri veya aldığı abdestler sebebiyle) parıl parıl parlayıcıdır. (Gordukleri nîmetler sebebiyle) gulucudur, sevinicidir. (Bunlar mu'minlerdir.) O gun yuzler de vardır, uzerlerini toz toprak burumuştur. Onu (da) bir zulmet, karanlık ve siyahlık kaplar. İşte bunlar kÂfirler, fÂcirlerdir. (Âyet: 34-42)