Allahu teÂlÂnın ismi soyleyince, işitince ve yazınca "O, Azîz ve Celîldir (yucedir)" mÂnÂsına soylenilen ve yazılan saygı ifÂdesi.
Allahu teÂlÂnın ism-i şerîfini soyleyince, işitince, yazınca (SubhÂnellah), (TebÂrekallah), (Celle-celÂluh), (Azze-ismuh), (Celle-kudretuh) veya (teÂlÂ) gibi ta'zîm (hurmet ve saygı) ifÂdelerinden birini soylemek, yazmak; birincisinde vÂcib, lÂzım, tekrÂrında ise mustehabdır, iyidir. (Allah buyurdu ki...) veya (Allah teÂl buyurdu ki...) dememeli, (Allahu teÂl buyurdu ki...) demelidir. Bunun gibi, yalnız (Kur'Ân) dememeli, dÂim (Kur'Ân-ı kerîm) demelidir.(Kerderî, Birgivî ve Seyyid Abdulhakîm ArvÂsî
