Allah Rasul'une Mektup
Bismillahirrahmanirrahim
Canım peygamberim,haddimiz olmayarak sana bunları yazmayı istedim. Ne olur kabul buyur. Once Seni ne kadar sevdiğimi anlatmak istiyorum. Gerci seni anlatmak kelimelere sığmaz ama icimdeki bu sevgiyi kelimelere dokebildiğim kadar dokmek istiyorum.
Gonlumun Sultanı! Seni o kadar cok seviyorum ki kucucuk bir cumle belki bunu anlatmaya yeter. Seni tanımıyordum yaşamıyordum ve seni tanıyorum ve o gundur yaşıyorum canım Peygamberim. Sen varken umitsizlik yok, isyan yok, hayasızlık yok, kotu olan hicbir şey yok. Sen varsın guzellik var, sabır var, huzur var. Belki de senin istediğin şekilde seni yaşayamıyoruz ama Seni yaşamaya calışıyoruz Ya Rasulallah. Sunnetlerini oğreniyoruz, Senden Allah sevgisini oğreniyoruz. Baktığımız her yerde seni gormeye calışıyoruz ve en buyuk Sevgiliye senden ulaşmayı istiyoruz. Bu sevgi icimizde oyle buyuyor ki, gorduğum her insana, dağa, taşa, kuşa onume kim gelirse Seni anlatmak, bizi ne kadar sevdiğini anlatmak istiyorum Ya Rasulallah.
Bıraktığın yerde değiliz. O kadar boş yaşıyoruz ki hep ziyandayız. Acaba bizi ummetin olarak kabul edecek misin? Eğer Sen bizi kabul etmezsen Yuce Rabbim bizleri nasıl affedecek Ya Rasulallah? Bırakma bizi gonlumun Sultanı, bırakma bizi.
Sen alemlere rahmetsin Ya Rasulallah. Sen yuzyıllar otesinde değilsin, Sen burdasın, yanımızdasın, hemen yanıbaşımızdasın. Seni hakkıyla bir sevebilsek Ya rasulallah, Seni tam olarak bir yaşayabilsek.
Ya Seni bilmeseydik, ya Seni tanımasaydık Ya Rasulallah. O zaman halimiz ne olurdu? Allahıma, Yuce Rabbime şukrediyorum her an, iyi ki senin ummetin olarak doğduk, iyi ki Seni tanıyoruz, iyi ki Seni biliyoruz Ya Rasulallah. Sen olmasaydın Ya Rasulallah her geceki ağlamalar bitmeyecekti. İsyanlar bitmeyecekti babam olmadığı icin ama Sende babasız doğup buyudun Ya Rasulallah kendimi oyle avutuyorum. Seni cok seviyorum gonlumun Sultanı, bizleri ummetin olarak kabul et.
Yuce Rabbim Sen bizleri affet.
Zatının hatrına affet.
Ne olur affet bizi.
Allahım Seni cok seviyorum...
Esma YENER 30.04.2003
(Babasını iki yaşında iken kaybetmiş olan bir oğrencinin Allah Resulune yazmış olduğu mektub)