Peygamberimizin (s.a.v) İsimleri ve Kunyeleri

Peygamberimizin (sallÂllÂhu aleyhi ve sellem) en cok soylenilen ismi (MUHAMMED)’dir. Bu isim, Kur’Ân-ı kerîmde Âl-i İmrÂn sûresi 144. Âyette, Ahzab sûresi 40. Âyette, Fetih sûresi 29. Âyette, Muhammed sûresi 22, Âyetinde olmak uzere dort defa gecmektedir. Saf sûresi 6. Âyette ise Hz. İsÂ’nın ummetine Ahmed ismiyle haber vermiş olduğu bildirilmektedir. Kur’Ân-ı kerîmde (Muhammed) ve (Ahmed) isminden başka, Resûl, Nebî, ŞÃ‚hid, Beşîr, Nezîr, Mubeşşir, Munzir, DÂîi ilallah, Sırac-ı munir, Rauf, Rahîm, MûsÂddık, Muzekkir, Mudessir, Abdullah, Kerîm, Hak, Mubin, Nûr, Hatemun-Nebiyyîn, Rahmet, Ni’met, HÂdi, TÂhÂ, YÂsin... diye anılmıştır. Bundan başka yine bir kısmı Kur’Ân-ı kerîmde ve bir kısmı da hadîs-i şerîflerde, bir kısmı da daha onceki peygamberlere gonderilen mukaddes kitaplarda gecmiştir. Daha onceki peygamberlere indirilmiş olan kitaplarda gecen isimlerinin coğu, sıfat olup, mecazen isim sayılan kelimelerdendir. Bunlardan bazıları da şoyledir: Dahûk, Hamyata, Ahid, Baraklit, Mazmaz, Muşaffah, MunhamennÂ, Muhtar, Rûhul-Hak, Mukîmussunneh, Mukaddes, Hırz-ul Ummiyyîn, MÂlum... Peygamberimizin ismi İncil’de “Ahmed” (Baraklit). Tevrat’ta ise “Munhamenn” olarak gecmiş olup, Suryanicede (Muhammed) ismi karşılığıdır. İncil’de Peygamberimizin geleceği mujdelenip (Paraclete) kelimesiyle de ifade edilmiştir ki, Ahmed ve Muhammed manasınadır. İncil tahrip edilince bu kelimeler de kasden değiştirilmiştir.
Peygamberimizin (sallÂllÂhu aleyhi ve sellem) hadîs-i şerîflerinde ise MÂhi, HÂşir, Âkıb, Mukaffi, Nebîyyur-Rahme, Nebîyyut-Tevbe, Nebuyy-ul-MelÂhim, KattÂl, Mûtevekkil, FÂtih, HÂtem, Mustafa, Ummî, Kusem (Her hayrı kendinde toplayan) isimleri gecmektedir. Bir hadîs-i şerîfde Peygamberimiz (sallÂllÂhu aleyhi ve sellem) “Bana mahsus beş isim vardır “Ben Muhammed’im. Ben Ahmed’im, Ben MÂhi’yim ki, Allah benimle kufru yok eder. Ben, HÂşirim ki halk, kıyÂmet gunu benim izimce haşr olunacaktır. Ben, Âkıb’im ki benden sonra peygamber yoktur.” buyurdu. Peygamberimize (sallÂllÂhu aleyhi ve sellem) Muhammed ve Ahmed ismi annesinin hamile iken gorduğu bir ruyada (Sen insanların en hayırlısına, bu ummetin Efendisine hamilesin! Doğunca ona Muhammed, Ahmed ismini koy!) denildi. Dedesi Abdulmuttalib ve annesi tarafından bu isimler konuldu. Dedesine de ruyasında boyle bildirilmişti.

Peygamberimizin (sallÂllÂhu aleyhi ve sellem) Hz. Hatice’den doğan ve kucuk yaşta vefÂt eden oğlu KÂsım’dan dolayı kendisine Ebû’l KÂsım kunyesi verilmiştir. Yine peygamberliğinden once ondaki doğruluk, itimat, emin, guvenilir olması gibi sayılamayacak

kadar ustun meziyetlerinden dolayı Kureyş kabilesi ona “El-Emin” ismini vermişlerdir. Kur’Ân-ı kerîmde Ahzab sûresi 56. Âyetinde: “Gercekten Allah ve melekleri, Peygambere salÂt ederler (Şeref ve şanını yuceltirler). Ey imÂn edenler! Siz de ona salÂt edin (Allahumme salli al Muhammed, deyin) ve gonulden teslim olun.” buyurulmaktadır. Peygamberimizin (sallÂllÂhu aleyhi ve sellem) ismini soyleyince, işitince, yazarken ve okurken ona salevÂt getirmek hurmete ve sevab kazanmaya sebep olmaktadır. SalevÂt getirmek “AleyhisselÂm”, “Sallallahu aleyhi ve sellem”, “Allahumme salli al seyyidin Muhammed”, “EssalÂtu vesselÂmu aleyke Y Resûlallah”, “Allahumme salli al Muhammedin ve al Âli Muhammed, kem salleyte al İbrÂhime ve al Âli İbrÂhim.” “Allahumme salli al Muhammedin ve al Âlihi ve sahbihi ecmÂîn.”, “AleyhissalÂtu vesselamu vettehiyye”, “Aleyhi ve al cemî’i minessalavÂti etemmuh ve minnettehiyyÂti eymenuhÂ.” gibi duÂları soylemekle olur. Bunlardan başka salevÂt getirmek icin okunacak duÂlar “DelÂil u hayrat” ve “CÂliyet-ul-ekdÂr” kitaplarında bildirilmektedir. Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki: “VefÂtımdan sonra, kim bana salÂt u selÂm gonderirse, CebrÂil aleyhisselÂm bana der ki: - Y Resûlallah, ummetinden falan kimsenin sana selÂmı var! Cevap olarak derim ki:

- Benden de ona selÂm olsun! Allahu teÂlÂnın rahmet ve bereketi onun uzerine olsun!”

Peygamber efendimiz (sallÂllÂhu aleyhi ve sellem) buyurdu ki:

“CebrÂil aleyhisselÂm gelip: “Zelil olsun, yanında Hazret-i Nebîy-yi ekremin ism-i şerîfi soylendiğinde salevÂt getirmeyen, zelil olsun!” dedi. Ben de Âmin dedim.”

“Bir kimse yazdığı bir şeyde, bana da salevÂt yazarsa, benim ismim o kitapta (yazılan yerde) kaldığı muddetce, melekler onun icin istiğfÂr ederler.” İstiğfÂr, gunahların bağışlanmasını Allahu teÂlÂdan istemektir. “Yer yuzunde dolaşan (seyahat eden) melekler, ummetimin selÂmını tebliğ ederler.”

“Ummetimin salevÂtı bana hediyedir. Benim ummetime hediyem kıyÂmet gunu onlara şefaatimdir.