Ebu Hanife hayatı



Ebu Hanife H. 80/M. 699 yılında Kûfe'de dunya'ya gelmiştir. Asıl adı Nu'man b. Sabittir. Fıkhî mezheplerden Hanefî mezhebinin kurucusudur. Unvanı İmam-ı Azam (buyuk imam)dır. Bir Turk alimi olan Ebu Hanife kucuk yaştan itibaren iyi bir eğitim gormuş, Kur'an'ı Kûfe'de ezberlemişti. Arapca, fıkıh ve hadis ilimlerini de iyi bilmekte idi. 16 yaşında gittiği Hicaz'da sahabeden hadisler dinlemiştir.
Kufe'de, yirmi yaşından itibaren hocası Hammad b. Ebi Suleyman'dan 18 yıl ders almıştır. Hocasının olumunden sonra dersler vermeye başlamıştır. Binden fazla talebe yetiştirmiştir. Bunların icerisinde en meşhurları İmam Ebu Yusuf, Muhammed b. Hasan eş- Şeybani, ve Zufer b. Huzeyl'dir.
Ebu Hanifenin goruş ve duşunceleri olumunden sonra yayılmış ve sistemleşmiştir. Bugun elimizde goruş ve duşunceleri tamamen kendisine ait Fıkh-ı Ekber isimli eseri mevcuttur. Kendisine izafe edilen diğer eserleri oğrencileri tarafından yazılmıştır.
Ebu Hanife İslam'ın doğru anlaşılıp doğru yaşanmasına calışmış buyuk alimlerdendir. Bugun dunyada bircok Musluman, onun, ibadetlerin yapılışı (amel) ile ilgili goruşlerini benimsemiştir. Ulkemizin buyuk coğunluğu da bu buyuk İmam'ın mezhebine gore ibadet eder. İmam-ı Azam Ebu Hanife M.767 yılında vefat etmiştir.

Eserleri :
1. el-Fıkhu'l-Ekber
2. el-Fıkhu'l-Ebsat
3. Osman el-Betti'ye Risale
4. Osman el-Betti'ye diğer bir risale
5. el-Vasıyye
6. el-Vasıyye (oğlu Hammad'a)
7. el-Vasıyye (talebesi Yusuf ibnu Halid es-Semiti'ye)
8. el-Vasıyye (talebesi kadı Ebu Yusuf'a)
9. Musnedu Ebi Hanife (Ebu Yusuf'un rivayetiyle)