Dort buyuk fıkıh mezhebinden biri olan Şafiî Mezhebi, buyuk fakih Ebû Abdullah Muhammed ibn İdrîs eş-ŞÃ‚fiî'nin goruşleri etrafında oluşmuştur. Mezhep imamının yaşadığı donem ve mezhepleşme sureci bakımından Hanefî ve Malikî mezhebinden sonra ortaya cıkmış ucuncu buyuk Ehl-i Sunnet mezhebidir. Bu mezhebe mensup olan fakihlere ve bu mezhebin goruşuyle amel eden kişilere ŞÃ‚fiî denir. ŞÃ‚fiî mezhebi halen, Mısır, Guney Arabistan, Doğu Afrika, Doğu Anadolu'da yaygındır. Kısmen Hindistan ve Endonezya'da bulunmaktadır.

ŞÃ‚fiî mezhebinin hukum cıkarmada kullandığı kaynak ve deliller kitap, sunnet, kıyas ve icmadır. Sunnetin her ceşidini delil olarak kabul eder. Mursel hadisleri ise bazı şartlarla delil olarak alır. ŞÃ‚fiîler, istihsan ve mesÂlih-i murseleyi delil olarak almazlar. Sahabe kavlini de delil olarak kabul etmezler.