Peygamberlerin Kutsal Kitaplarının isimleri
Peygamberlerin Kutsal Kitapları hakkında bilgi


Tevrat
Tevrat İbranîce bir kelimedir ve "kanun, şeriat ve oğreti" anlamlarına gelmektedir. Hz. Musaya indirilmiştir. Esfar-ı Hamse ve şeriat kitabı da denilen Tevrat, Ahd-i Atîk veya Ahd-i Kadîm'in (Eski Ahit) ilk ve en onemli bolumunu teşkil eder. Tevrat'ın aslının ALLAH kelamı ve peygamberine indirdiği kutsal bir kitabı olduğuna inanmak her muslumana farz olup, bunu inkar etmek kişiyi kufre duşurur. Cunku Kur'an-ı Kerîm'de Tevrat'ın ALLAH'ın kutsal kitaplarından biri olduğu acıklanmıştır: "Biz, icinde doğruya rehberlik ve nur olduğu halde Tevrat'ı indirdik..." (el-Maide 5/44). Tevrat Hz. Musa aracılığıyla İsrailoğulları'na gonderilmiştir. Ancak onlar tarihte yaşadıkları kotu olaylar, maruz kaldıkları surgunler ve esaretler sebebiyle Tevrat'ın ALLAH'tan gelen şeklini koruyamamışlardır. Tevrat'ın asıl nushası kaybolunca, yahudi din bilginleri tarafından kaleme alınan Tevrat nushaları ortaya cıkmıştır. Bugun elde mevcut olan Tevrat nushaları ceşitli mudahalelere maruz kalmış, dolayısıyla ilahî kitap olma ozelliğini onemli olcude yitirmiştir.

Zebur
Kelime olarak "yazılı şey ve kitap" anlamına gelen Zebur, Hz. Davud'a indirilmiş olan ilahî kitabın adıdır. Bu konuda Kur'an'da şoyle buyurulur:
"...Gercekten biz, peygamberlerin kimini kiminden ustun kıldık. Davud'a da Zebur'u, verdik" (el-İsra 17/55). Zebur, ilahî kitapların en kucuğu olup, yeni dinî hukumler getirmemiştir. Bugun elde mevcut olan Zebur nushaları, lirik soyleyiş ve ilahîlerden, ALLAH'a ovgu ve hikmetli sozlerden ve birtakım nasihatlardan meydana gelmiştir. Eski Ahid'de yer alan Mezmurlar'ın bir kısmının Hz. Davud'a verilen Zebur olduğu kabul edilmektedir.

İncil
İncil kelime olarak "mujde" anlamına gelir. Hz. İsa aracılığıyla İsrailoğulları'na indirilmiştir: "Kendinden once gelen Tevrat'ı doğrulayıcı olarak peygamberlerin izleri uzerinde, Meryem oğlu İsayı arkalarından gonderdik. Ve ona, icinde doğruya rehberlik ve nur bulunmak, onundeki Tevratı tasdik etmek, sakınanlara bir hidayet ve oğut olmak uzere İncili verdik" (el-Maide 5/46). İncile, ALLAH'tan Hz. İsaya indirildiği şekliyle inanmak imanın gereklerindendir. Fakat bugun İncil'in orijinal metni de diğer bozulmuş kitaplar gibi elde yoktur. Bozulmuş ve insanlar tarafından mudahaleye maruz kalmış şekli vardır. İncil Ahd-i Cedîd (Yeni Ahit) denilen Hristiyan kutsal kitabının ilk bolumunu teşkil eder. Bir muslumana onceki kutsal kitaplarda bulunan bir hususun haber verilmesi durumunda eğer bu husus, Kur'an ve sahih hadislerdeki bilgilere uygunsa kabul edilir; değilse reddedilir. Ayet ve hadislerde hic bahsedilmiyor ve İslam'ın temel prensiplerine de zıt duşmuyorsa Hz. Peygamber'in şu tavsiyesi doğrultusunda hareket edilir: "Ehl-i kitabı tasdik de etmeyin, tekzip de (yalanlamayın). Biz ALLAH'a, bize indirilene, İbrahim'e indirilene inandık deyin" (Buharî, "Tefsîr", sure: 2/11; "İ'tisam", 25).

Kur'an Kerîm
ALLAH tarafından gonderilen ilahî kitapların sonuncusu olan Kur'an-ı Kerîm, son peygamber Hz. Muhammed'e indirilmiştir. Sozlukte "toplamak, okumak ve bir araya getirmek" anlamına gelen Kur'an Kerîm terim olarak şoyle tarif edilir:
"Hz. Peygamber'e indirilen, mushaflarda yazılı, Peygamberimiz'den bize kadar tevatur yoluyla nakledilmiş, okunmasıyla ibadet edilen, insanlığın benzerini getirmekten aciz kaldığı ilahî kelamdır". Bu tarifte bazı hususlar goze carpmaktadır: "Peygambere indirilen" derken Hz. Muhammed kastedilmektedir. "Tevatur yoluyla nakledilmiş olan" derken, her devirde yalan uzerine birleşmelerini aklın imkansız gorduğu bir topluluk tarafından nakledildiği ve nesilden nesile boyle gectiği icin onun, ALLAH'a ait oluşunun kesinliği ifade edilmektedir. "Okunmasıyla ibadet edilen" derken de, okumanın ibadet olduğuna, namaz ibadetinde vahyedilen metnin okunması gerektiğine ve Kuran tercumelerinin namazda okunmasının caiz ve gecerli olmadığına işaret edilmektedir.