Peygamberimizin Yuruyuş Şekli
Peygamber Efendimiz nasıl yururdu

Peygamber efendimizin yuruyuş durumunu bildiren birkac hadis-i şerif ;

Ebu Hureyre (ra) anlatıyor:

"Ben Resulullah Efendimizden daha guzel birisini gormedim; sanki guneş, onun mubarek yuzunde devrediyor gibiydi. Peygamber Efendimizden daha hızlı yuruyen birisini de gormedim; yururken adeta yeryuzu ayakları altında durulurdu. Bizler, arkalarından giderken, geri kalmamak icin buyuk caba harcardık."110

Hz. Ali'nin torunlarından İbrahim b. Muhammed (ra), "Dedem Hz. Ali, Resulullah Efendimizi tanıtırken şoyle derdi: "Resulullah Efendimiz, yururken, adeta yokuş aşağı inercesine, ayaklarını sertce kaldırırlardı"111 diyerek, Peygamberimiz (sav)'in rahat bir yuruyuşu olduğunu belirtmiştir.

Hz. Yezid İbni Mirsad (ra) ise şoyle demiştir:

"Yuruduğu zaman vakarlı fakat hızlı giderdi. Yanındakiler ona yetişemezdi."112

Hz. Ebu Atabe (ra)'den:

"Yururken kuvvetli adımlarla yururdu."113

"Yururken, ayaklarını yerden biraz kaldırıp onlerine hafif eğilerek yururlerdi. Ayaklarını ses cıkarıp toz kaldıracak şekilde yere sert vurmazlar; adımlarını uzun ve seri atmakla birlikte sukunet ve vekar uzere yururlerdi. Yururken, sanki meyilli ve engebeli bir yerden iniyor gorunumunu arzederdi. Bir tarafa donup baktıklarında, butun vucudları ile birlikte donerlerdi. Rastgele sağa sola bakmazlardı. Yere bakışları, goğe bakışlarından daha coktu. Coğunlukla goz ucu ile bakarlardı. Ashabı ile birlikte yururken, onları one gecirir kendileri arkada yururlerdi. Yolda karşılaştığı kimselere, onlardan once hemen selam verirdi."114

"Hep harekatı mutedil idi. Bir yere azimetinde (Yola cıkmak, gitmek) acele ve sağ ve sola meyletmeyip, kemal-i vekar (ağırbaşlılığın olgunluğu) ile doğru yoluna gider ve fakat sur'at (hızlı) ve suhulet (kolaylıkla) ile yurur idi. Şoyle ki; adeta yurur gibi gorunur, lakin yanında gidenler, sur'at ile yurudukleri halde geri kalırlar idi."115