Ebû Ahmed El-Kalanisi


EvliyÂnın buyuklerindendir. Adı Musab bin Ahmed bin Musab, kunyesi Ebû Ahmed, nisbesi es-Sûfî el-KalÂnisîdir. BağdÂtta doğdu. Aslen Mervlidir. ZamÂnındaki buyuk velîlerin sohbetlerinde bulundu. 883 (H.270) senesi hac icin gittiği Mekke-i mukerreme donuşu vefÂt etti.EcyÂd denilen yerde defnedildi.

Cuneyd-i BağdÂdî ve Ruveym bin Ahmed hazretlerinin sohbet arkadaşıydı. Bircok velînin yetişmesinde ve insanların ihlÂs kazanmasında her işi Allahu teÂlÂnın rızÂsı icin yapmalarında emeği gecti. Onun mumtaz secilmiş talebelerinden olan Ebû Saîd İbnul-Arabî, Kuzey Afrika ve Endulus, (İspanya) muslumanlarının ihlÂslarını yÂni her şeyi Allahu teÂlÂnın rızÂsı icin yapma arzularını arttırmak icin ziyÂdesiyle gayret sarfetti.

Ebû Saîd, batı İslÂm Âleminde, Cuneyd-i BağdÂdî ve Ebû Ahmed KalÂnisî gibi evliyÂnın buyuklerinden aldığı feyz ve bereketleri sactı. İnsanların kalplerini aydınlattı. Munebbih el-Mısrî de KalÂnisînin talebeleri arasındaydı.

Ebû Saîd el-Arabî; “Olunceye kadar el-KalÂnisînin sohbetinde bulundum. Onun altın ve gumuşten bahsettiğini hic duymadım. O, gunduz kazandığını gece fakirlere dağıtırdı. buyurdu.

Ebû Ahmed KalÂnisî hazretleri duÂlarında; “Y Rabbî! Eğer yanında bir kıymetim varsa, benim canımı yolculuk esnÂsında ve iki yer arasında al! diye du ederdi. Hac donuşunde Mekkeden ayrıldıktan bir muddet sonra Hedif yakınlarında EcyÂdda vefÂt etti ve oraya defnedildi.

Ebû Ahmed KalÂnisî hazretleri buyurdu ki: “Bizim yolumuzun esÂsı uctur: İnsanlardan bir şey istememek, uzerimizde hakkı olanların haklarını yerine getirmek, kendimizi kimseden ustun gormemek.