hz muhammed'in doğduğu yer,
peygamberimizin doğduğu ortam,
peygamberimizin doğduğu ortamın ozellikleri

Muslumanlıktan once, Arapların coğunluğu putperestti. Yapmış oldukları bir takım heykellere ilÂh diye tapıyorlardı. En onemli putlar, Hubel, LÂt, MenÂt, UzzÂ, Vedd, Suva', Yeğûs, Yeûk ve Nesr adlarını taşıyanlardı. Mekke'de KÂbe ve civÂrına 360 kadar put yerleştirilmişti. Her kÂbîlenin ayrı bir putu, her putun ozel bir ziyÂret gunu vardı. Boylece yılın her gununde putlarını ziyÂrete gelenlerle dolup taşan Mekke, bir ticÂret merkezi olduğu kadar, putperestliğin de merkezi hÂline gelmiş bulunuyordu.


Arabistan'da putperestlerden başka, Mûsevî, Hıristiyan, Mecusî (ateşe tapan) ve SÂbiî dinlerine mensup kimseler de vardı. Bunlardan başka, cok az sayıda, Hz. İbrahim'in tebliğinden o devre ulaşan dinî esasları benimsemiş tek Tanrı inancında olan "Hanîf"ler vardı. Nevfel oğlu Varaka, Cahş oğlu Abdullah, Huveyris oğlu Osman ve SÂide oğlu Kuss bunlardandı.


İslÂmiyetten once Araplar arasında okuyup yazma bilenlerin sayısı son derece azdı. Comertlik, konukseverlik, sozde durma, duşmanları bile olsa kendilerine sığınanları koruma, cesÂret.. gibi bazı iyi ozellikleri yanında, soygunculuk, faizcilik, zenginleri ustun, fakirleri hor gorme, icki ve kumar duşkunluğu, kabilecilik gayreti ile kan dokme gibi son derece cirkin Âdetleri de vardı. Ozellikle kole ve kadınlara hic değer vermezlerdi. Kadınlar, olen kocasından, babasından ve diğer yakınlarından mirÂs alamadıkları gibi, kendileri mirÂs malları arasında, mirÂscılara kalırdı. Erkekler istedikleri kadar kadınla evlenebilirlerdi. Bazı kimseler kız cocuklarını diri diri kumlara gomecek derecede vahşet gostermişlerdi.


İslÂmiyetin doğuşu sırasında yalnız Araplar ve Arabistan değil, butun dunya, haksızlık, sefÂhat ve cehÂletin karanlığı icindeydi. Maddî ve rûhî sıkıntılar icinde bunalmış olan insanlık, bir kurtarıcı beklemekteydi.

Alıntı..