Peygamber Efendimizin, İslÂma dÂvet ettiği ikinci insan, yine en yakınlarından biri olan Hazret-i Ali idi O, dort beş yaşından beri Efendimizin terbiyesi altında bulunuyordu ve o, eşsiz terbiyenin eseri olarak, akranlarına gore feraset ve ahlÂk bakımından ustun bir seviyedeydi
Birgun Resûl-i Ekrem Efendimizi Hazret-i Hatice ile namaz kılarken gordu Hayran hayran seyredip namaz bitince,
"Nedir bu?" diye sordu
Resûl-i Ekrem,
"Ey Ali, bu Allah'ın sectiği, beğendiği dindir Ben seni bir olan Allah'a îmÂn etmeye davet eder, insana ne faydası, ne de zararı dokunmayan LÂt ve Uzza'ya tapmaktan sakındırırım" dedi
Hz Ali, bu teklif karşısında tatlı cocuk bakışlarını yere dikerek bir an durakladı Sonra şoyle dedi:
"Benim şimdiye kadar gormediğim, işitmediğim birşey bu Babam Ebû Talib'e danışmadan birşey diyemem"
Fakat, Resûl-i Kibriy Efendimiz, henuz da'vasını acıkca ilÂn etme emrini almış değildi Bu sebeple Hz Ali'yi ikaz etti:
"Ey Ali!" dedi "Eğer soylediklerimi yaparsan yap Yok eğer yapmayacak olursan, gorduğunu ve işittiğini gizli tut Kimseye bir şey soyleme!"1

Hazret-i Ali, bu ikaz uzerine sırrını muhafaza edeceğine soz verdi O geceyi duşunerek gecirdi Şafak aydınlığı ile birlikte gonlune de aydınlık doğdu Resûlullahın huzuruna giderek,
"Allah, beni yaratırken Ebû Talib'e sormadı ki, ben de Ona ibÂdet etmek icin gidip kendisine danışayım," dedi ve Musluman oldu
Musluman olan ilk cocuk şerefini kazanan Hazret-i Ali, o sırada on yaşında bulunuyordu2