peygamberimizin comertliği,
peygamber efendimizin comertliği

Peygamber Efendimiz Hz Muhammed (s.a.v) in comertliği

Hz. Muhammed (s.a) insanların en comerdiydi.(201)
Hz. Peygamber Ramazan'da esen ruzgÂr gibiydi. Hicbir şeyi yanında tutmazdı. Hz. Ali Hz. Peygamber'i vasıflandırırken şoyle derdi: 'Vermek bakımından insanların en comerdi, goğus bakımından da insanların en genişi... Dil yonunden insanların en doğrusu.... Sozune sahip cıkmak yonunden insanların en sadığı... Tabiatı insanların en yumuşağı... Muaşeretce insanların en şereflisi idi. İlk olarak goren ondan korkardı. Onunla sohbet eden onu severdi'.(202)

Hz. Peygamber'i oven bir zat der ki: 'Ne ondan once, ne de sonra ona benzer kimseyi gormedim. İslÂmiyet'e aykırı olmamak şartıyla kendisinden istenilen şeyi verirdi'.
Bir kişi Hz. Peygamber'e gelip istedi. Hz. Peygamber iki dağın arasını dolduracak kadar ona koyun verdi. Kişi kavmine donup gelince onlara şoyle dedi: İslÂm olunuz! Cunku Muhammed, fakirlikten korkmayan bir kişinin comertliğiyle veriyor.Hz. Peygamber'den birşey istensin de Hz. Peygamber de hayır desin!'(203)

Hz. Peygamber'e bir ara doksan bin dirhem ganimet getirildi. Onu bir hasırın uzerine doktu, sonra kalkıp fakir ve fukaraya taksim etti. Her gelip isteyeni boş cevirmedi.Ta ki, doksan bini bitirinceye kadar...Bir kişi gelip Hz. Peygamber'den birşeyler istedi. O da şoyle dedi: 'Benim nezdimde birşeyler yok! Fakat git benim namıma borc et! Eğer birşeyler gelirse onu oderiz!' Bu durum karşısında Hz. Omer 'Senin guc yetiremediğini Allah sana yuklememiştir' dedi. Bu soz karşısında Hz. Peygamber (s.a) bozuldu ve gelen kişi (Hz. Peygamber'e) şoyle dedi: 'Ey Allah'ın RÂsûlu! Allah yolunda infak et! Arşın sahibi olan Allah TeÂlÂ'nın seni fakir bırakacağından korkma!' Bu soz uzerine tebessum etti ve yuzunde sevgi alÂmetleri belirdi.(204)

Hz. Peygamber (s.a) Huneyn savaşından donerken bedeviler gelip mal istediler. Hatta Hz. Peygamberi bir ağaca sığınmaya mecbur ettiler. Arkadan Hz. Peygamber'in abası cıkarıldı. Bunun uzerine Hz. Peygamber durdu ve şoyle dedi:Benim abamı veriniz! Eğer elimde bu ağaclar kadar mal olsaydı muhakkak sizin aranızda taksim ederdim. Sonra beni cimri olarak gormez, yalancı ve korkak olarak muşahede etmezdiniz.(205)

201)Muslim,BuhÂrî
202)Tirmizî
203)Muslim,BuhÂrî
204)BuhÂrî
205)BuhÂrî