Peygamber Efendimizin Alışkanlıkları Neler



Peygamber Efendimizin Yemek Alışkanlıkları

Allah'ın bahşettiği nimet karşısında bir mahviyet havasına burunen Peygamber Efendimiz, sofrada, hep şukur hali icinde bir tavır takınmışlardır. Hz. Peygamber ve O'nu rehber edinenler, sofrada, yedikleri yemeğin nasıl bir harekete vesile olacağının endişesini taşımışlar; onun, daima hayırlı ve faydalı işler yapmaya vesile olacak bir enerjiye donuşmesi icin CenÂb-ı Hakk'a şukur ve niyazda bulunmuşlardır.

Peygamber Efendimiz, israf ekonomisine yol acan butun yolları kapama ve Allah'ın lutfettiği nimetlerin -bir pirinc tanesine varıncaya kadar- boşa gitmemesine gayret etmişlerdir.


Yedikleri Ekmek

Eldeki vesikalara gore Hz. Peygamber, daima arpa unu'ndan yapılmış ekmek yemişlerdir. Kepeği iyice ayıklanmış has un'dan mamul ekmek yememişlerdir. Bilindiği uzere, Asr-ı Saadet donemi Hicaz bolgesinde buğday, ithal malı ve oldukca pahalı bir gıda maddesidir.

Hz. Peygamber, yemek sırasında meşinden veya bezden yapılmış yer sofrası kullanmışlar, masa veya ayaklı sini gibi bir eşya kullanmamışlardır.

Rasûlullah Efendimiz, akşam oğununun ihmal edilmemesini tavsiye ederek: Bir avuc hurma ile de olsa, akşam yemeklerinden vazgecmeyiniz, zira akşam oğununun ihmali, insanı ihtiyarlatır, bunyeyi yıpratır.

Rasûlullah Efendimiz'in yemekte aradığı başlıca ozellik, onların, helal ve temiz oluşu, vucuda yarayışlı olup olmayışıdır. Yemek secme ve yemeğe kusur bulma Âdetleri ise kesinlikle yoktur. Ebû Hureyre (ra) der ki: Peygamber Efendimiz, hicbir yemeği katiyyen secmezlerdi. Onune konan yemeği, eğer iştahı varsa yer, yoksa yemezlerdi.

Ozellikle misafir oldukları sırada, kendilerine takdim edilen yemeklerden dolayı, ev sahibinin gonlunu hoş tutmuşlar ve ikram edilen yemekleri son derece sevdiklerini ifade etmişlerdir.

Yemek İcin Ellerini Yıkamaları

İnanclı insanların sıradan bir temizlikle yetinmeyip, her sahadaki temizliklerini nezafet derecesine vardırmalarını isteyen Rasûlullah Efendimiz, yemek yeneceği sırada da bu kurala uyulmasını arzu etmişlerdir. Namaz icin abdest ne ise, yemek icin de el yıkamak odur. Diğer dinlerde olmayan bu yemekten once el yıkama Âdetini, ilk defa Peygamber Efendimiz icad ve ihdas etmişlerdir.

Yemek Oncesi ve Sonrası Okuduğu Dualar

Hz. Peygamber, her guzel işe başlarken yaptıkları gibi, bir şeyi yemeden once de daima "besmele" cekerlerdi. Besmele, şayet başta unutulmuşsa, hatırlandığı an cekilir.

Peygamber Efendimiz yemekten sonra da daima dua" ederlerdi. En kısa duası, Elhamdulillah diyerek yapılanı idi. Zikrin en faziletlisi 'LÂ ilÂhe illallah' ; duanın en ustunu de 'Elhamdulillah' demektir." buyurmuşlardır. Duanın tek bir formulu yoktur. Herkes, gonlunden koptuğunca, dilinin donduğunce, uzun veya kısa ifadelerle duasını yapabilir.

Yedikleri Meyveler
Hz. Peygamber'in kavun, karpuz ve salatalık yediklerini ve bunları cok sevdiklerini oğreniyoruz. Uzum, ayva, acur ve misvak ağacının kebÂs adı verilen meyvesi de Hz. Peygamber'in yediği diğer meyveler arasında bulunmaktadır.

Hz. Peygamber, alınan gıdaların sıhhati bozmamasına cok dikkat ederdi. Meyveyi meyve olarak değil, vucudun hararetini dengelemek icin, yemek esnasında veya yemek sonrasında yemişlerdir.

Peygamber Efendimiz, icme suyunun tatlı oluşunun yanında, onun, dinlenmiş, gecelemiş olmasına da itina gosterirlerdi. İlgili kaynaklarda yer yer, testide dinlenmiş su dan bahsedilmektedir.

Efendimiz suyu, dinlene dinlene, yudum yudum icerlerdi. Bu dinleniş, coğu zaman uc soluk, bazen de iki nefes alma şeklinde olurdu. "Dinlene dinlene icmek; hem hazmı kolaylaştırır, hem susuzluğu cabuk keser, hem de daha sıhhidir." buyurarak bu tarzda icmenin, insan sağlığı bakımından onemine de işaret etmişlerdir.

İbn Abbas (ra) şoyle anlatmaktadır: "Rasûlullah Efendimiz, su kırbelerinin ağızlarını kıvırıp veya testiyi başımıza dikip su icmekten bizi men etmişti. Peygamberimiz'in bu ikazından sonraki bir zamanda, adamcağızın birisi, geceleyin kalktığı gibi testiyi başına diker. Testinin icinden bir de ne cıksın: Yılan!

Hususi eşyalarının buyuk bir bolumu de ashab tarafından ozel olarak muhafaza edilerek, bu yolla nesilden nesile intikal ettirilmiştir.

Hz. Peygamber'in aziz hatırasını taşıyan butun eşyalara ve O'nun oturup kalktığı, yatıp uyuduğu, ibadet edip dinlendiği butun yerlere karşı, ashab-ı kiramın sonsuz hurmeti ve muhabbeti vardı. Bu eşyalar; hurmet, muhabbet, tazim, teberruk ve şifa etme maksadıyle onlar tarafından saklanmış ve mevkilere abideler yapılmıştır.