Hamne Binti Cahş yaşamı,Hamne Binti Cahş biyoğrafisi,Hamne Binti Cahş hakkında bilgi

Hamne binti Cahş radıyallahu anhÂ


Hamne binti Cahş radıyallahu anhÂ, Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem efendimizin baldızı…Medine’de ilk Kur’an hocalığı yapan, Uhud’da şehit duşen Mus’ab İbni Umeyr (r.a)’ın hanımı…Allah Rasûlune ilk beyat eden, İslÂm’la ilk şereflenen hanımlardan… Muşriklerin zulumlerine direnen, imanından taviz vermeyen yiğitlerden… Medine’ye hicret eden ilk hanım sahÂbîlerden…

O, Rasûlullah (s.a) efendimizin halasının kızıdır. Annesi, Abdulmuttalib’in kızı Umeyme’dir. Babası, Abdullah İbni Cahş’dır.

O, mu’minlerin annelerinden Zeynep binti Cahş radıyallahu anha ile kız kardeştir. Bu vesîle ile Resûl-i Ekrem (s.a) efendimizin baldızı olarak ona yakın akraba olma şerefini elde etmiş bir bahtiyardır.
Hamne hatun, İslÂm’ın ilk yıllarında Allah Rasûlune bey’at etmiş ve butun kalbiyle Allah’a ve resûlune teslim olmuş, emir ve yasaklarına gonulden efendimize bağlanmış bir hanımdır.

O, Mekke’nin en genc ve yakışıklı delikanlısı Mus’ab İbni Umeyr (r.a) ile evlendi. Birlikte İslÂm’ın ışığı ile gonullerini ve evlerini aydınlatarak mesud bir hayat yaşadılar. Bir kız cocukları dunyaya geldi. İslÂm’ı yaşama konusunda birbirlerine destek oldular. Muşriklerin ez ve cefÂlarına birlikte karşı koydular. Varlık icinde olmalarına rağmen İslÂm’ı yaşama uğruna yemelerinden, giymelerinden ve bolluk icinde mureffeh bir hayattan uzak kaldılar. Fakat îmanî mucÂdeleden, asl tÂviz vermediler. Mekke’de muşriklerin zulumleri artınca Medine’ye ilk hicret eden muhÂcirlerden oldular.

Hamne binti Cahş (r.anhÂ)’nın sevgili beyi Mus’ab İbni Umeyr (r.a) Medine’yi İslÂm’a acan bir iman eriydi. NezÂketi, muhabbeti tevazû ve merhametiyle Medinelilerin gonullerini İslÂm’a ısındıran bir tebliğ eriydi. Hurma bahceliklerinde dolaşarak sohbet eden ve insanlara yeni gelen Kur’an Âyetlerini oğreten bir dÂv adamıydı. İslÂm’ın sevdÂlısı bir yiğit gencti. Onun insanlara guleryuzle, samimi ve icten yaklaşması, sıcak ve yakın alÂkası, beklenen son peygambere ve İslÂm’a gonulleri ısındırmıştı.



O, kin ve ofke ile yanına gelen Evs ve Hazrec kabile reislerinin duşmanlığını bir tebessumuyle eriten sevgi dolu bir gonle sahipti. Son derece vakur, ciddî, samimi ve acık kalplilikle onlara İslÂm’ı anlatarak gonullerini kazanmıştı. Onların musluman olmasıyla hizmetleri kolaylaşmış ve muslumanlık gibi buyumuştu. Sonunda Allah Rasûlu (s.a) Efendimizin hicretiyle Medine tam bir İslÂm yurdu haline gelmişti.

Mus’ab İbni Umeyr (r.a)’ın İslÂm’ı tebliğdeki heyecanı, aşkı, muhabbeti, hassasiyeti ve gayreti ummetin tebliğ erlerine bir cığır acmış ve ornek alınacak en guzel bir davranış olarak bizlere kadar ulaşmıştır.

O, yumuşak başlı, merhametli, hilim ve tevazû sahibi bir Kur’an oğreticisi olduğu kadar, savaş meydanlarında da korkusuz bir kahramandı. Bilhassa Uhud’da gosterdiği yiğitlikler dillere destandı. O gun canhiraş bir şekilde carpışmıştı. İki Cihan Guneşi efendimizin huzurunda vuruşmaktaydı. Şehid olmuştu. LÂkin bir melek onun sûretine girmiş ve savaşa devam etmişti. Fahr-i KÂinat (s.a) Efendimiz Mus’ab (r.a)’a hitaben: “İleri YÂ Mus’ab ileri!..” buyurmuştu. Melek arkaya donup bakınca Mus’ab’ın şehid olduğu anlaşılmıştı.

Uhud gunu muslumanlar icin boylesine cetin gecmişti. Bir imtihan sahnesi olarak adet ibretlerle dolu bir tarih yazılmıştı.

Sevgili amca Hz. Hamza (r.a), Medine’nin ilk Kur’an muallimi Mus’ab (r.a) gibi nice sahÂbîler şehÂdet şerbetini orada icmişlerdi. Uhud’un bekcisi olarak bedenleri o meydanda kalmış, ruhları orada Yuce Rabbe ucmuştu. Sanki mu’minlerin Uhud’a gelip kendilerine ozel selam vermelerini ve o mekÂnlardan ibret dersleri almalarını istemişlerdi. Selam olsun o şehitlere!.. İbret olsun biz muminlere!..

O gun Rasûlullah (s.a) efendimizin şehid edildiği şÃ‚yiası da cıkmıştı. Bu haber Medine’ye ulaşınca, savaş gerisinde kalan hanım sahÂbîler cepheye koştular. Hamne binti Cahş (r.anhÂ) da bunlar arasındaydı. Musluman hanımlar Uhud’a doğru yaklaşınca Rasûlullah (s.a) efendimiz hakkında duyduklarının yanlış olduğunu oğrendiler. Onun sağ sÂlim olduğuna cok sevindiler. Bu arada İslÂm ordusunun Medine’ye hareket ettiği haberini aldılar. Yol kenarlarında beklemeğe başladılar. İlk karşılaştıkları mucÂhidden haberler almağa calıştılar. Merak icinde savaşa katılan yakınlarını sordular. Fakat ashÂb-ı kiramdan kimse cevap vermek istemiyordu. Sadece Resûl-i Ekrem (s.a) efendimiz soruları cevaplıyordu. Sıra Hamne binti Cahş (r.anhÂ)’ya gelmişti. Rasûlullah (s.a) onu gorunce hislendi ve huzunlu bir şekilde onu karşıladı.

Nasıl cevap verilecekti? Kocası, kardeşi ve dayısı şehid olmuşlardı. Rahmet ve Şefkat Peygamberi Efendimiz kederli bir şekilde ona doğru yoneldi ve:

– “Ey Hamne! Sabret ve Allah’tan sevap bekle!” buyurdu. O da:

– “Kimin icin sabredeyim ya Rasûlallah!” dedi. Efendimiz:

– “Dayın Hamza icin.” buyurdu.

Kadere teslim olmuş Hamne (r.anhÂ) derin bir tevekkulle: “İnna lillÂh ve inn ileyhi rÂciûn = Bizler Allah’ın kullarıyız ve O’na doneceğiz Allah ona rahmet ve mağfiret etsin.” dedi.

İki Cihan Guneşi Efendimiz tekrar:

– “Ey Hamne! Sabret ve Allah’tan sevabını bekle!” buyurdu. O da:

– “Kimin icin Ya Rasûlallah!” diye sordu. Efendimiz:

– “Kardeşin Abdullah İbni Cahş icin.” buyurdu. Hamne (r.anhÂ) yine sabır ve metÂnet icerisinde, İnn lillÂh ve inn ileyhi rÂciûn” dedi ve ona da: “Allah rahmet ve mağfiret etsin.” diye du etti.

Fahr-i KÂinat (s.a) Efendimiz ucuncu kez:

– “Ey Hamne! Sabret ve mukÂfatını Allah’tan bekle!” buyurdu. O da:

– “Kim icin ya Rasûlallah!” diye sordu. Efendimiz derin bir huzun icerisinde:

– “Mus’ab İbni Umeyr icin.” buyurdu. Sevgili beyinin ismi gecince Hamne (r.anhÂ)’nin hÂli birden değişiverdi ve: “Vay benim başıma gelenlere!” diyerek ağlamağa başladı. Yetim kalan cocuklarını duşundu.

Onun bu derin acısına dayanamayan Rahmet Peygamberi Efendimiz Hamne’yi tesellî sadedinde şu iltifatta bulundu:

– “Hic şuphesiz kadının yanında beyinin ayrı bir yeri vardır. Kadınlarda kocalarına karşı ayrı bir bağlılık vardır. Hamne dayısının, kardeşinin, olumune dayanabildi. Fakat kocasının vefatını duyunca metÂnetini koruyamadı.” buyurdu. Hamne ve cocuklarına iyi bir halef vermesi icin Allaha du etti.

Hamne (r.anhÂ) sevgili beyi Mus’ab (r.a)ın ayrılığına dayanamadı. Fakat kadere de itiraz etmedi. Efendimizin duÂsıyla sÂkinleşmeğe calıştı. Allah’a tevekkul ederek hayatını devam ettirdi.

Dunya ibtilÂlar yeriydi. Bu cetin imtihanlara sabırla ve kadere rıza ile dayanmak gerekliydi. Huzur ancak Allah’a sığınmakla O’na tevekkul ile kazanılabilirdi. AshÂb-ı kiramın cumlesi sabır, sebat ve tevekkul ehliydi. Kadere rıza onların şiÂrıydı.

Hamne binti Cahş (r.anhÂ) daha sonra Talha bin Ubeydullah (r.a) ile evlendi. Ondan da Muhammed ve İmran adında iki oğlu oldu. Vefat tarihi bilinmeyen Hamne binti Cahş (r.anhÂ)’nın Resûl-i Ekrem (s.a) efendimizden hadis rivayet ettiği de nakledilir.

CenÂb-ı Hak şefaatlerine nÂil eylesin.

Amin.