Ummu Buceyd (ra) kimdir, Ummu Buceyd (ra) hayatı, Ummu Buceyd (ra) hakkında bilgi

Ummu Buceyd radıyallahu anh Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem Efendimize gonlundeki ıstırabı acan ve infak konusunda soru soran bir hanım sahÂbî... Allah yolunda infak etme hasretiyle yanan gonul zengini bir bahtiyar...

O daha cok kunyesiyle tanınmıştır. Asıl adı Havva el-Ensariyye’dir. Beraberindeki bir gurup kadınla HÂrise oğullarından gelip Rasûlullah’a bey’at edip İslÂm’la şereflendi.

Ummu Buceyd (r.anhÂ) dunya malı bakımından fakirdi. Fakat gonlu zengindi. Allah yolunda infak etmeyi fakire, yoksula vermeyi cok severdi. Kapısına gelen bir kimseyi boş cevirmeye gonlu razı olmazdı. Ama dunyalık mala mulke de sahib değildi. Bu sebebten kendisinden bir şey istendiğinde cok zor durumda kalıyordu. Bol bol verebilmenin tadına erme duyguları icerisinde kavrulup gidiyordu. Bu gonul kavrukluğunu İki Cihan Guneşi Efendimize acmağa karar verdi.

Havva el-Ensariyye (r.anhÂ) infak etme konusundaki hasretini ve verecek bir şey bulamamanın ıstırabını dile getirmek uzere Fahr-i KÂinat (s.a.) Efendimizin huzuruna geldi. Gonlunu yakan, yureğini kavuran bu gizli derdi şu ifÂdelerle ortaya doktu:

“-Ya Rasûlallah! Zaman zaman kapıma yoksullar geliyor. Onlara verecek bir şey bulamıyorum?” dedi.

İki Cihan Guneşi Efendimiz bu ıstırap icinde kavrulan hanım sahÂbî’ye şoyle cevap verdi:

– “Verecek hicbir şey bulamazsan bile kapına gelen dilencinin eline yanık bir hayvan tırnağı dahi olsa sıkıştırıver.” buyurdu.

Allah yolunda esas olan az veya cok verebilmektir. Bunun zekat haric tayin edilmiş bir olcusu yoktur. Kişilerin kalbî seviyelerine gore verişleri de değişir. Sevgili Peygamberimiz her hÂlûkÂrda infak etmek gerektiğini tatlı bir teşbihle ortaya koyup sadaka vermenin yolunu gostermiş oldu.

Resûl-i Ekrem (s.a.) Efendimiz ashÂbının gonlunu hoş tutmak, muhabbet akışını sağlamak ve imÂnî guclerini, direnclerini artırmak icin yer yer evlerine, bahcelerine giderek ziyaret ederdi.

Ummu Buceyd (r.anhÂ) Amr b. Anf oğullarının mahallesinde otururken boyle bir ziyaret şerefine nÂil oldu. Kendisi bu ziyareti şoyle anlatır:

“Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem Efendimiz bize gelince, hemen bir kÂse corba hazırlayıp ikram ettim. Hizmet icin koştururken aklıma takılan, gonlumu tırmalayan soruyu tekrar sorayım istedim.

O esnada bir fırsatını bulup, daha once sorduğum sorunun benzerini tekrar sordum. Dedim ki:

– “Ya Rasûlallah! Bazen kapıya dienci geliyor, bir şeyler istiyor. Ben de yanımda bulunan şeyleri azımsayıp kucuk gorduğumden bir şey veremiyorum. Değersiz bir şey mi vermiş olurum diye isteyeni boş ceviriyorum. Bu da gonlume hoş gelmiyor. Kalbime sıkıntı veriyor, uzuluyorum. Nasıl hareket edeyim?”

İki Cihan Guneşi Efendimiz bu yanık yurekli, infak hasretiyle kavrulan sahÂbesine şoyle cevap verdi:

“Bir hayvan tırnağı da olsa kapıya gelen yoksulun eline bir şeyler koy.” buyurdu.

Ne yuce bir eğitim!.. Ne tavizsiz bir tebliğ!.. Ne merhametli bir davranış!.. Ne sevimli bir uslûb!..

İslÂm’ın guzelliklerini hayata gecirme konusunda ne samîmi bir gayret!.. Allah yolunda verebilmek icin ne ciddî bir arayış!.. Allahım bizlere de samîmi gayretler ve tavizsiz bir imÂnî hayat yaşamayı nasîb et!..

Ummu Buceyd (r.anhÂ) bu sorusuyla yoksula yardım ve infak etme konusunda bizlere nasıl hareket etmemiz gerektiğini oğretmiş oldu. Her durumda az veya cok demeden mutlaka vermemizin uygun olacağını bildirmiş oldu. Ne mutlu infakta yarış hÂlinde olanlara!..

***

Ummu Buceyd (r.anhÂ) başka bir rivÂyetinde de Resûl-i Ekrem (s.a.) Efendimizden şunu nakleder:

– Rasûlullah (s.a.)’in şoyle dediğini duydum. “Ey mumin hanımlar! Sizden biriniz basit bir konuda da olsa komşusuna hakaret etmesin.”

Allah ondan razı olsun.

Rabbımız bizlere kendi hayatımızda onları rehber edinmeyi nasîb eylesin. Onların yuce duygularına ulaşabilmeyi hayat olcumuz eylesin. Bizleri şefaatlerine nÂil eylesin. Amin