Hz Aişe Validemize Atılan İftira


Hz Aişe'ye Annemize Atılan İftira


Hz. Aişe (r.anha)'ye munafıkların onculuğu ile atılan iftiraya tarihte "ifk hadisesi" denmiştir. Bu iftiranın ortaya atılmasından dolayı, Hz. Aişe (r.anha) ve Efendimiz (asv) ile birlikte butun mu'minler derinden sarsılmışlardır.

Peygamber Efendimiz (asv) bu konu hakkında yakınları ile istişarede bulunmuş ve hepsi de Hz. Aişe (r.anha)nin lehinde konuşmuştur.

İfk hadisesi, hicretin 6. yılında, Hz. Peygamberin, Mustalikoğullarına karşı duzenlediği seferin donuşunde meydana gelen bir olay dolayısıyla patlak vermiştir. Allah Rasulu (s.a.s.) ile birlikte bu sefere katılan Hz. Aişe, donuş yolculuğunda, ordunun konakladığı bir yerde, tam hareket edilmek uzereyken, devesi uzerinde taşınan ve hevdec adı verilen kapalı, yuvarlak ve ustu kubbeli kafesinden def-i hacet icin cıkmış ve bu arada gerdanlığını kaybetmişti. Gece karanlığında gerdanlığını ararken biraz oyalanmış ve bu arada ordu hareket etmişti. Hz. Aişenin dışarı cıktığını gormeyen taşıyıcılar, genc ve zayıf olan Hz. Aişeyi icinde zannederek hevdecini deveye yukleyip yola koyuldular. Geri donduğunde ordunun uzaklaştığını goren Hz. Aişe, kendisini almaya gelirler umuduyla olduğu yerde beklerken uykuya daldı. Bu esnada ordunun artcılarından olan Safvan b. Muattal ismindeki sahabi, Hz. Aişeyi gorup uyandırdı ve devesine bindirerek orduya yetiştirdi. Hz. Aişe ile Safvanın yalnız geldiklerini goren munafıkların reisi Abdullah b. Ubey, onlar hakkında iftiraya başladı.

Buna alet olan birkac kişinin katılımıyla iftira ve dedikodu yayılmaya başladı. Olayın gercek mahiyetinden haberdar olmayan sevgili Peygamberimiz ailesiyle ilgili dedikodulardan son derece rahatsız oldu. Kendisine yapılan iftirayı duyan Hz. Aişe de Hz. Peygamberin izniyle babasının evine gitti ve uzuntusunden gunlerce ağladı. Bu olaydan bir ay sonra Hz. Aişenin sucsuz olduğunu bildiren ayetler geldi. Bu ayetlerde, yapılan dedikoduların tamamen asılsız ve iftira olduğu bildirildi.

Allah Rasulu, masum olduğunu bildiren ayetlerin nazil olduğunu buyuk bir sevincle Hz. Aişeye mujdeledi. Ancak, yapılan dedikoduların etkisinde kaldığını duşunduğu ve bu yuzden kırgın olduğu anlaşılan Hz. Aişenin Allah Rasulune
verdiği cevap oldukca manidardı: “Aziz ve Celil olan Allaha hamd ediyorum sana değil.

Hz. Aişeye atılan iftira (ifk) olayında Allah Rasulu (s.a.s.) ona şoyle hitap etmiştir:

“Ey Âişe! Senin hakkında bana şoyle şoyle şeyler ulaştı. Eğer bunlardan beri isen Allah seni tebrie edecek (temize cıkartacak) tir. Eğer bir gunaha bulaştıysan Allahtan af dile ve Ona tevbe et. Cunku kul itirafta bulunur ve tevbe ederse Allah onun tevbesini kabul eder. BuhÂrî, Megazî, 34.