Peygamber Efendimizin Gece Okuduğu Dua

Allahım! ne kadar istesemde seni lÂyıkıyla ovemem,buna gucum yetmez.Sen ,kendini ovdugun gibisin.Allahım! Ey goklerin,yerin ve her seyin rabbi,padisahı.Ey daneyi yarıp bitkiyi cıkaran,Tevrat ı,İncil i,ve Kuran ı indiren rabbim.Her şerlinin ve senin perceminden yakalamış oldugun her canlının şerrinden sana sığınırım.Sen Evvel sin,senden once bir sey yoktur.

Sen Son sun,senden sonra bir sey yoktur.Sen Acık sın,senden acık bir sey yoktur.Sen Gizli sin senden gizli bir sey yoktur.Borcumu ode ,beni fakirlikten kurtar(zengin eyle).Allahım! Canımı sen yarattın , yine sen alacaksın,canımın olumu ve hayatı senin elindedir.Allahım!eger onu (bu gece) alacaksan,gunahımı bagısla.Ve eger yasatacaksan, onu koru.Allahım! senden dunyada ve ahiratte saglık,dirlik,duzenlik diliyorum.Rabbim! isminle yanımı yere koydum,gunahımı affet.

Allahım! nefsimi sana teslim ettim,yuzumu sana dondurdum,işimi sana havale ettim,sırtımı sana daya dım.S enden umarak ve senden korkarak sana yoneldim.senden baska kurtarıcı yoktur.İndirdiğin kitabına,gonderdigin Peygamberine inandım.

Peygamber Efendimiz gecenin son ucte birine doğru uyanırdı.

Cihana bedel gozlerindeki uykuyu eliyle silerek doğrulur ve “Bizi oldukten sonra dirilten Allaha hamd olsun. Yeniden diriltip huzurunda toplayacak da Odur. diye dua ederdi. Bazen Medinenin berrak gokyuzune bakarak, l-i İmrÂn Sûresinin son on bir Âyetini okurdu. Sağ tarafından başlayıp gomleğini giyer ve ilk iş olarak inci dişlerini misvÂklardı. Abdest bozacağı yere yaklaştığı sırada “Allahım! Her tur şeytandan (kotuluklerden ve gunahlardan) sana sığınırım. diye dua eder, oradan uzaklaşırken “Allahım! Beni bağışlamanı dilerim.

Anlamında “GufrÂnek derdi. (Tirmizî, TahÂret 7) Abdest alıp teheccud namazına başlardı. Canlı ve coşkulu bir ibadetten sonra mubarek bedeni yorulduğu icin yeniden istirahata cekilirdi. Ayrıca geceleri Bakî Mezarlığına gider, vefat eden ashÂbına dua ederdi. Cok onem verdiği bu gorevi hic ihmÂl etmezdi. Sabaha doğru muezzin, Resûlullahın evine iki defa uğrardı. Birincisinde namaz vaktinin girdiğini haber verir, o zaman Efendimiz tekrar kalkıp sabah namazının iki rekat sunnetini kılar, sağ tarafına uzanıp dinlenirdi. Muezzinin ikinci gelişinde mescide cıkıp kendisini bekleyen ashÂbına sabah namazını kıldırırdı. (BuhÂrî, Teheccud 23) Namaza başlamadan once safların ip gibi duzgun tutulmasını tavsiye eder, bazen sahabilerin omzuna dokunarak herkesi bir hizaya getirirdi.