Şafii Mezhebi hakkında bilgi
Şafii Mezhebinin ozellikleri

bû Abdullah Muhammed b. İdrîs elKureşî el-HÂşimî el-Muttalibî b. Abbas b. Osman b. ŞÃ‚fi' olup H. 150'de Gazze'de doğmuştur. Hz. Peygamber'in dorduncu batından dedesi Abdu MenÂf'ın dokuzuncu gobekten torunudur. İmam Şafiî'nin doğum yılı Ebû Hanîfe'nin (o. 150/767) vefat yılına rastlar.

Babası İdris bir iş icin Filistin'deki Gazze'ye gitmiş ve orada iken vefat etmişti. Doğumundan iki yıl sonra annesi onu alıp baba vatanı olan Mekke'ye getirdi. Kucuk yaşta Kur'an-ı Kerim'i hıfzetti. Fasih Arapca konuşan Huzeyl kabilesi arasında şiir ve edeb oğrendi. Sonra Mekke muftîsi Muslim b. HÂlid ez-ZenÂ'den ders alarak, onun yanında fetva verecek duruma geldi. O zaman on beş yaşlarında idi. Bundan sonra Medine'ye gitti. Orada muctehid İmam MÂlik b. Enes (o. 179/795) fıkıhta ustad idi. MÂlik, kendi eseri olan el-Muvatta'ı, İmam Şafiî'nin ezbere okuduğunu gorunce hayretini gizleyememişti. İmam Şafiî, Sufyan b. Uyeyne, Fudayl b. IyÂz'dan, amcası Muhammed b. ŞÃ‚fi' ve başkalarından hadis rivayet etti.

Muhammed b. el-Hasan'dan Irak fakihlerinin kitaplarını aldı. Onunla fıkhî konularda munazaralarda bulundu. 187 H.'de Mekke'de, 195 H. de BağdÂd'ta Ahmed b. Hanbel (o. 241/855) ile goruştu. Boylece Hanbelî fıkhına, usûlune, nÂsih ve mensûh konusuna muttali oldu. Sonra Bağdad'ta "İmam Şafiî'nin eski mezhebi" denilen goruşlerini ortaya koydu. 200 H.de Mısır'a gecti ve "Yeni Mezheb" denilen goruşlerini tasnif etti. Orada iken 204/819'da vefat ederek Karafe denilen yere defnedildi.

İmam Şafiî ilk olarak fıkıh usulunu tedvin etmiş ve bu konuda "erRisÂle" yi yazmıştır. el-Hucce isimli eseri Irak'taki, "el-Umm" ise Mısır'daki goruşlerini kapsar.

İmam Şafiî mutlak, bağımsız bir muctehid olup, fıkıh, hadis ve usûlde imamdı. O, Hicaz ve Irak fıkhını birleştirici bir yol izledi. Ahmed b. Hanbel onun hakkında; "Şafiî, Allah'ın kitabı ve Rasûlunun sunneti konusunda insanların en fakihi idi" demiştir. (Vehbe ez-Zuhaylı, el-Fıkhu'l-İslÂmi ve Edilletuh, Dimask 1405/1985, I, 36,37).