Gercek Dost


Genc adamın biri, Dermiş babasına her gun;

'Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi'

Baba, itiraz eder, Olmaz oyle cok dost, hakikisi

Belki bir, belki iki, Fazlasını bulamazsın gercek, hakiki...

Devam eder durur konuşma...

Aralarında başlar bir tartışma, Karar verirler bir sınava,

Dostun hakikisini anlamaya...

Bir akşam bir koyun keserler, Ve koyarlar cuvala. Baba der ki oğluna,

'Hadi al bu cuvalı, şimdi gotur dostuna'.

Cuvaldan kanlar damlamakta, Sanki oldurmuşler de bir adamı, Koymuşlar cuvala,

Dıştan boyle sanılmakta. Delikanlı sırtlar cuvalı, Gider en iyi bildiği dostuna,

calar kapıyı. O dost, bakar ki bir cuvala hem de kanlı,

Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına, Almaz iceri arkadaşını,

Boylece tek tek dolaşır delikanlı,

Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını.

Ne care, hepsinde de sonuc aynıdır. evlat geriye doner.

Ama icten yıkılır...

Babasına donerek; haklıymışsın baba ' der. Dost yokmuş bu dunyada ne sana, ne de bana.

Baba 'hayır Evlat 'der, benim bir dostum var bildiğim. Hadi, cuvalı alda bir kerede git ona.

Genc adam, cuvalı sırtlar tekrar. Alnından ter, cuvaldan kanlar damlar...

Gider, baba dostuna. Kabul gorur, sevinir.

O dost, delikanlıyı alır hemen iceri. Gecerler arka bahceye. Bir cukur kazarlar birlikte,

Cuvaldaki koyunu gomerler adam diye, Uzerine de serpiştirirler toprak. Belli olmasın diye

dikerler sarımsak...

Genc adam gelir babasına;

'Baba, işte dost buymuş' diye konuşunca, Babası; 'daha erken, o belli olmaz daha.

Sen yarın git O'na, cıkart bir kavga, Atacaksın iki tokat, hic cekinmeden ona,

işte o zaman anlaşılacak, dostun hakikisi. Sonra gel olanları anlat bana...'

Genc adam, aynen yapar babasının dediğini, Maksadı anlamaktır dostun hakikisini,

babasının dostuna istemeden basar iki tokadı! Der ki tokadı yiyen DOST;

'Git de soyle babana, biz satmayız Sarımsak tarlasını boyle iki tokada'!

Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile Seni Sevmeli...

Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile Sana Sarılmalı...

Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile Sana Dayanmalı...

Dost dediğin;

fanatik olmalı;

Butun dunya seni uzduğunde Sana moral vermeli.

Guzel haberler aldığında seninle dans etmeli,

Ve ağladığında, seninle ağlamalı...

Ama hepsinden daha cok;

Dost matematiksel olmali;

Sevinci carpmalı...

Uzuntuyu bolmeli...

Gecmişi cıkarmalı...

Yarını toplamalı..

Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı... Ve her zaman butun parcalardan daha buyuk olmalı...

İşi bitince seni bir tarafa atmamalı...


MeVLana






**
*