Aliyyul Murteda
Aliyyul Murteda Kimdir
Aliyyul Murteda Ne Yapar




Allahın arslanı ve Resûlullahın dÂmÂdı.

Halifeliği devrinde zuhur eden fesatcılarla mucadele ettiğinden, sukun ve huzur bulamamıştır. Hukumet idaresinde Hazret-i Omerin yolunu tutmuştur. Her işin emniyet ve istikamet dairesinde yapılmasına calışır, halka şefkat gosterirdi. Her tarafta askeri birer merkez vucude getirmişti.

Hakkında bir kac ayet-i kerime nazil olup, pek cok hadis-i şerifle medhedildi. Ehl-i sunnetin gozbebeği, evliyanın reisi, kerametler hazinesidir. Adalet, ilim, comertlik, merhamet ve diğer yuksek faziletleri kendisinde toplamıştır. Peygamber efendimiz Hazret-i Aliye comertlerin sultanı manasına Sultan-ul-eshiya buyurmuşlardır.

Buğday benizli, orta boylu, uzun gerdanlı, guler yuzlu, iri siyah gozlu, geniş goğuslu, iri yapılı ve sık sakallı gorunuşe sahib olan Hazret-i Ali, ilim ve amel bakımından en yuksek derecede idi. Allah korkusundan devamlı ağlardı. Namaza durunca, alem alt-ust olsa, haberi olmazdı.

Hazret-i Ali'nin Hazret-i Fatıma'dan Hasan, Huseyin ve Muhsin adında 3 erkek, Zeyneb ve Ummu Gulsum adında iki kızı olmuştur. Hazret-i Fatıma'dan sonra evlendiği hanımlarından 15 erkek, 16 kız cocuğu olmuştur.

Hazret-i Ali, fevkalade beliğ ve fasih konuşurdu. Peygamber efendimizden sonra, onun derecesinde beliğ hutbe okuyacak bir başkası yok idi. Arap lisanının ilk kaidelerini koyan odur. Bu sebeple Kuran-ı kerimin lisanına herkesten cok aşina idi. Devamlı Peygamber efendimizin yanında bulunması ve onun feyizli nurlarına ilk kavuşanlardan olması sebebiyle Kuran'ın hukumlerini en iyi bilen o idi. Tefsire dair bircok rivayetler bildirmiştir. Bilhassa ayetlerin iniş sebepleri konusunda bircok rivayetleri vardı. Bu konuda buyuruyor ki:
-Sorunuz, bana ne sorarsanız, size cevabını veririm. Allahın kitabını bana sorunuz. Vallahi bir ayet yoktur ki, ben onun gecede mi, gunduzde mi, kırda mı, dağda mı nazil olduğunu bilmiyeyim.

Bu sebeplerden dolayı, hakkında bircok rivayet olup, anlaşılması guc meselelerde, onun rivayeti tercih edilmiştir. Hacc-ı Ekberin kurban bayramı olduğuna dair olan rivayeti gibi.

Hazret-i Ali, Ehl-i beytten olması sebebiyle, Peygamber efendimizin sunnetine herkesten daha fazla vakıftı. Bu hususta herkesin muracaat kapısıydı. Bizzat Resulullah efendimizden duyarak yazdığı bir hadis sahifesi vardı. Bu sahife, Sahifetu Ali bin Ebi Talib adıyla 1986da yayınlanmıştır. Kendisinden 586 hadis-i şerif bildirilmiştir. Bunlardan 20 tanesi hem Buharide, hem de Muslimde bulunur. Bundan başka 9 hadis-i şerif Buharide, 15 hadis Muslimde, tamamı da Ahmed bin Hanbelin Musned adlı kitabında vardır.

Hazret-i Ali, Eshab-ı kiramın en buyuk fıkıh alimlerindendi. Halledilemeyen mevzular ona havale edilirdi. Hatta Hazret-i Omer buyurur ki:
-Şayet Hazret-i Ali olmasaydı, Omer helak olurdu.

Fıkha dair bildirdiği hukumler, Mevsûatu Fıkhı Ali bin Ebi Talib adıyla yayınlanmıştır.

Hazret-i Alinin hikmetli sozleri bircok kitaplarda toplanmıştır. Bunlardan Emsalu İmam Ali, Gurer-ul-Hikem ve Durer-ul-Kilem adlı eserler basılmıştır. Bu kitaplardaki sozlerinde Hazret-i Ali buyuruyor ki:

Affetmek fazîlettir. Kararlı olmak metÂ'dır, sahip olunan maldır. Kararsız olmak ise zÂyi olmaktır. Doğruluk emÂnet, yalancılık hıyÂnettir. İnsÂf rahatlık, şer kustahlıktır. EmÂnete hıyÂnet etmemek, îmÂndandır, guler yuzluluk ihsÂndandır. Doğruluk kurtarır, yalan felÂkete surukler. KanÂat insanı zengin yapar, yerinde kullanılmayan zenginlik azdırır. Dunya aldatır, şehvet kandırır. Lezzet oyalar, nefsin arzuları alcaltır. Hased yıpratır, nefret cokertir.

Akıllı kimse, gunÂhlarını tovbe ile ortendir. Comert, kotuluk yapana iyilikle karşılık verendir.

İlim; guzel bir mîrÂs, genel bir ni'mettir. İnsaf, ihtilÂfı giderir, ulfeti getirir.

AdÂlet; îmÂnın başıdır, ihsÂnın birleştiği noktadır ve îmÂnın en yuksek mertebesidir.

Âlim; sozu, işine uygun olandır. Âlim ilme doymaz.

Hikmet; akıllıların bahcesi, ermişlerin mesîresidir, gezinti yeridir.

Akıllı; şehvetten uzaklaşan, Âhıreti dunya ile değişmeyendir. Akıllı, yalnız ihtiyÂcı kadar ve delille konuşur, sÂdece Âhıretinin ıslÂhı icin calışır. Akıllı, gunÂhlardan sakınır, ayıplardan uzak durur. Comertlik gunÂhları siler, kalblere sevgi eker.

CÂhil; dayakla uslanmaz, nasîhatlerden payını almaz.

İlim; insanı akla goturur, kim ilim oğrenirse akıllanır. İlim; rûhu ihy eder, diriltir. Aklı aydınlatır, cehÂleti oldurur.

Zulum; ayakların kaymasına, ni'metin yok olmasına, milletlerin helÂkine sebep olur.

Gercek mu'minin sevgisi, kızması, birşeyi alması, yapması ve terki, hep Allah icin olur.

KÂmil mu'min gizli şukur eder, belÂya karşı sabır eder, umîd hÂlinde iken bile korkar.

Akıllı kimse, ibÂdetle, nefsin arzusuna karşı gelendir. CÂhil kimse, gunÂh işleyerek nefsin arzusuna uyandır.

Allaha kavuşmak, kotu insanlardan uzak durmakla olur.

İhtiraslı kimse, butunuyle dunyaya mÂlik olsa bile yine fakîrdir.

Doğruluk, İslÂmın direği, îmÂnın desteğidir.

Allahın azÂbından korkmak, muttekîlerin, takv sahiplerinin nişÃ‚nıdır.

Dînin esÂsı, emÂneti yerine vermek, sozunde durmaktır.

Hased eden dÂim hastadır, cimri insan, dÂim fakîrdir.

Başa kakan, nefret ateşini korukler.

KanÂatkÂr olmak, boyun eğme zilletinden daha hayırlıdır.

Olgunluk uc şeyde gereklidir: Musîbetlere sabır, isteklerde aşırıya kacmamak ve istiyene vermektir.

Yumuşaklık, durulmayı cabuk sağlar ve zor olan şeyleri kolaylaştırır.

Âlim, cÂhili hemen tanır, cunku daha once o da cÂhildi. CÂhil Âlimi tanımaz, cunku daha once Âlim değildi.

Akıl ve ilim, birbirinden ayrılmayan ve zıt olmayan iki kardeş gibidir.

ÎmÂn ve hayÂ, birbirinden kopmayan bir butundur.

ÎmÂn ve ilim, ikiz kardeş ve birbirinden ayrılmayan arkadaş gibidir.

Ofke, tutuşturulmuş bir ateş gibidir. Her kim ki ofkesine hÂkim olursa, onu sondurur ve her kim onu salıverirse, ilk yanan kendisi olur.

Ahmaklık, dermÂnı bulunmayan bir dert, şifÂsı olmayan bir hastalıktır.

Allah icin kardeş olanların sevgisi, sebebi dÂim olduğu icin devam eder. Dunya icin kardeş olanların sevgisi, sebebi devam etmediği icin, kısa surer, bir an gelir son bulur.

Akıllı, sustuğu vakit tefekkur, konuştuğu vakit zikir eder, baktığı vakit de ibret alır.

Kendisi amel etmeksizin Allah yoluna cağıran kişi, oksuz yaya benzer.

Sukût, sana vakar kazandırır ve seni ozur dileme zahmetinden kurtarır.

İhtiras, gÂfillerin kalbinde şeytanların sultÂnıdır.

Hasedcilerin en ehveni, hased ettiği kişinin elindeki ni'metlerin yok olmasını ister.

İlim, insanı Allahın emrettiği şeylere goturur, zuhd ise o şeylere erişilmesini kolaylaştırır.

Korkaklık, ihtiras ve cimrilik, Allaha karşı kotu zannın bir araya getirdiği kotu arkadaşlardır.

Mal, harcandığı kadar sÂhibine ikrÂmda bulunur. Kişinin yaptığı cimrilik kadar ona ihÂnet eder.

Fakîh oyle biridir ki, insanları Allahın rahmetinden umitsizliğe duşurmez ve onları Allahın rahmetinden yuz cevirtmez.

Mal ve cocuklar, dunya hayÂtının zînetidirler. SÂlih amel de, dunyadan Âhırete goturulen mahsûldur.

Allah icin seven bir kardeş, en yakından daha yakın, anne ve babalardan daha merhametlidir.

Amel eden cÂhil kişi, yoldan başka yerde yuruyen gibidir. Bu yuruyuşu ona, ihtiyÂcından uzaklaşmaktan başka birşey kazandırmaz.

İnsan, sozu ile tartılır veya işi ile değerlendirilir. Seni zînet yonunden ağır getirecek şeyi soyle ve kıymetini artıracak şeyi yap.

Yalancı, sozunde sucludur, isterse delîli kuvvetli ve ağzı lÂf yapan biri olsun.

İstişÃ‚re, danışma sana rahatlık, başkasına yorgunluktur.

Dunya mu'minin hapishÂnesi, olum hediyesi, Cennet de varacağı yerdir.

Dunya kÂfirin Cenneti, olum korkulu ru'yÂsı, Cehennem de varacağı son duraktır.

Allaha tÂatle uğraşmak en kÂrlı iş, doğru konuşan dil ise, en guzelidir.

Gaddarlık, herkes icin kotu bir şeydir. Şan, şeref sÂhibi ve buyuk zÂtlar icin daha cirkindir.

TakvÂ, dîni ıslÂh, nefsi muhÂfaza eder ve muruvveti susler.

Akıllı; alcak dunyadan el ceken, Cennet-i a'lÂya goz dikendir.

Sabır en guzel huy, ilim en şerefli sus eşyasıdır.

Kalblerin gafletine, gozlerin uyanık olması fayda vermez.

Sıkıntıya duşmeden once emniyet tedbirini alan kimse, ayağını sağlam yere basmış olur.

Sabır, insanın başına gelene katlanması demektir. Onu kızdırana karşı da kendisine hÂkim olmaktır.

Korku kaderi değiştirmez, yalnız sevÂbın yok olmasına sebep olur.

İhtiras, rızkı artırmaz.

KÂrlı olan, dunyayı Âhıretle değiştirendir.

Cimri, dunyada kendi nefsine comert davranmaz, butun malını mîrÂscılara vermeye rÂzı olur.

Mal, sÂhibini dunyada yukseltir, Âhırette alcaltır.

Hased, bir dert ve hastalık olup, hased eden veya olunan helÂk olmadıkca cÂresi bulunmaz.

GunÂhlar birer dert olup, devÂsı istiğfÂrdır.

Sabır iki kısımdır: Sevmediğin şeye sabretmek ve sevdiğin şeye sabretmek.

Sabır, en guzel îmÂn kisvesi ve insanların en şerefli ahlÂkıdır.

Şek ,şuphe, yakîni bozar, îmÂnı yok eder.

Muruvvet; insanın, kendisini lekeleyecek şeylerden kacınması ve guzellik kazandıracak şeylere yaklaşmasıdır.

Comertlik ve cesÂret, şerefli maksatlar olup, Allahu teÂl bunları sevdiği ve denediği kişilere ihsÂn eder.

Sıkıntıya karşı sabır etmek, bolluk Ânındaki Âfiyetten daha efdaldir.

Akıllı, iyiliklerini canlandıran, kotuluklerini oldurendir.

Tûl-i emel, fazla yaşama arzusu, serÂb gibidir, bunu goren su sanıp aldanır.

İyiliği tamamlamak, yeniden başlamaktan daha hayırlıdır.

Kendi nefsinden rÂzı olan, aldanmıştır. Ona guvenen, mağrûr ve yolunu şaşırmıştır.

Gercek dost, ayıbını gorup nasîhat eden, gıyÂbında seni koruyan ve seni kendisine tercîh edendir.

Ahmaklık; herşeyi fuzûliymiş gibi hice saymak ve cÂhil insanlarla arkadaşlık kurmaktır.

Allah icin dost olan, kişiye doğru yolu gosteren, fesattan uzaklaştıran ve ibÂdetlerinde yardımcı olandır.

İlim, maldan daha hayırlıdır. İlim seni, sen de malı korursun.

Fazîlet; cok mal ve buyuk işlerle değil, guzel kemÂliyet ve hayırlı işlerle olur.

İslÂmiyet, teslimiyettir. Teslimiyet, yakîndir. Yakîn, tasdîktir. Tasdîk, ikrÂrdır. İkrÂr, edÂdır, yerine getirmektir. Ed ise ameldir.

Fazîlet, en iyi maldır. Comertlik, en guzel mucevherdir. Akıl, en guzel zînettir. İlim, en şerefli meziyettir.

AdÂlet, halkın dirliği ve duzeni, idÂrecilerin susu ve guzelliğidir.

Akıllı kimse; dilini kotu soz ve gıybetten koruyan, mu'min; kalbini şek ve şupheden temizleyendir.

İyilikle emretmek, insanların en fazîletli amelleridir.

İffet; nefsin koruyucusu ve kinlerden paklayıcıdır.

Sabır iki kısımdır; belÂya sabır iyi ve guzeldir. Bundan daha guzeli, harÂmlara karşı sabırdır.

HarÂmlardan cekinmek, akıllıların şÃ‚nı, şereflilerin tabiatındandır.

Allah korkusundan dolayı goz yaşı dokmek, kalbi nûrlandırır. Tekrar gunÂh işlemekten insanı korur.

Yaptığı gunÂh bir işle oğunmek, o gunÂhı yapmaktan daha kotudur.

Ârifin, yuzu nûr ve tebessum, kalbi korku ve huzun doludur.

Dunya; guzel, aldatıcı ve gecici bir serÂb, cabuk yıkılan bir dayanaktır.

Sevgi, kalblerin birbirine yakınlaşması ve rûhların unsiyetidir.

Yumuşaklık, ofke ateşini sondurur. Hiddet ise ofke ateşini korukler.

Mu'min, baktığında ibret alır. Bir şey verilirse, şukur eder. Musîbet ve belÂya uğrayacak olursa, sabır eder. Konuşacak olursa, Allahu teÂlÂyı hatırlatır.

Akıl, mu'minin dostu; ilim, vezîri, sabır, askerlerinin komutanı ve amel ise silÂhıdır.

ÎmÂn ile amel, ikiz kardeş olup, birbirinden ayrılmazlar.

Hased edenin sevgisi sozlerinde gorulur. Kinini işlerinde gizler. Adı dost, fiili duşmancadır.

Yumuşak başlı olanlar; en sabırlı, derhal affedici ve en guzel huylu olan kimselerdir.

Allahu teÂlÂdan hay etmek, insanı Cehennem azÂbından korur.

Gaflet, insana gurûr getirir, helÂke yaklaştırır.

Mu'min, dunyaya ibret gozu ile bakar. İhtiyÂcı icin karnını doyurur. Dunyadan konuşulduğu vakit, nefret ve tenkid kulağı ile dinler.

Fazîlet, gucu yettiğinde affetmektir.

Hay ve comertlik, ahlÂkların en efdalidir.

Kotu insan, hic kimseye iyi zan beslemez. Cunku o, herkesi kendisi gibi gorur.

KÂmil olan kimse, aklı, arzu ve isteklerine galip gelendir.

Soz ilÂc gibidir. Azı faydalı, coğu zararlıdır.