peygamber efendimiz gece namazını ve teheccut namazını nasıl kılardı

Kur’an’ı Kerim’de; “Ey ortunup burunen (Resulum)! Birazı haric geceleri kalk namaz kıl.” (Muzzemmil, 73/1-4) ayetleri ile gece namazı farz kılındı. Bir sure sonra indirilen aynı surenin 20. Ayetiyle sorumluluk hafifletilerek gece namazı ummeti Muhammed icin nafileye donuşturuldu. Zaten gelişmeyi takip eden yıl yani Peygamberliğin on birinci yılında Mi’rac gecesinde beş vakit namaz farz kılındı. Mi’racı takip eden gunlerde Cebrail gelip Hz. Peygamber’le (s.a.s.) birlikte beş vakit namazı bir gun ilk vakitlerinde, ikinci gun ise son vakitlerinde kılmış ve namaz vakitlerinin başlangıc ve sonunu acıklamıştır (Muslim, “Mesacid”, 31/176).



Ayrıca; “Gecenin bir kısmında uyanarak, sana mahsus bir nafile olmak uzere namaz kıl.” (İsra, 17/79) ayeti ile Hz. Peygamber (s.a.s.)’den gece namazı kılması istenmiştir.



Yakınları, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in hayatı boyunca gece namazına devam ettiğini rivayet ederler. Hatta gece namazına olan bu itinası dolayısıyla bazı sahabilerin “Allah senin gecmiş ve gelecekteki gunahlarını bağışladığı halde bu kadar zahmete niye katlanıyorsun? “ diye sorduğu, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in de “Şukreden bir kul olmayayım mı? “ cevabını verdiği rivayet edilir (Musned, IV, 251).



Peygamberimiz (s.a.s.) gecenin başlangıcında yatsı namazını kılar yatardı. Ucte birlik sure icinde uyanır ve teheccudu kılar, muteakiben vitir namazını kılar, sonra tekrar yatar ve sabah ezanında cabucak kalkar, abdest alır, sunnetini evinde kılar, farzı icin camiye giderdi.



Hz. Peygamber (s.a.s.) teheccude ilk başlayanlara, bıkkınlık gostermemeleri icin iki rek’atla başlamalarını tavsiye ederdi. Kendisi 8 veya 12 rek’at kılardı.



Bir defasında Hz. Aişe: “Şayet geceleyin uyanamayıp da vitri gecirirseniz durum ne olur? “ deyince Hz. Peygamber (s.a.s.) ona: “Benim gozlerim uyursa da kalbim uyumaz, zamanı gelince uyanır, once teheccudu sonra vitri kılarım.” (Buhari, Menakıp, 24) cevabını vermişti.



Hz. Peygamber (s.a.s.) teheccudden sonra tekrar yatardı. Bunlardan da anlaşılıyor ki Hz. Peygamber (s.a.s.)’in teheccud ve vitir icin kalktığı saat bazan gecenin ilk ucte biri gectikten sonraki zamandı, bazan gecenin ortası, bazan da sonuna doğru idi.