Peygamberimiz (s.a.v.) İslam dinini yayarken hangi zorluklarla karşılaşmıştır ?

İslÂm'da asıl olan barıştır. Savaş, zulmun onlenmesi, hakkın kabûl ettirilmesi icin meşrû kılınmıştır. 13 seneye yaklaşan Mekke doneminde ve Medine doneminin ilk yılında, muşriklerden gordukleri bunca zulum, işkence ve haksızlığa rağmen, mu'minlere sabırlı olmaları, Allah'ın dinini guzellikle tebliğe calışmaları emredilmiş, savaşa izin verilmemişti.

Hicretten sonra Muslumanlar, giderek muşriklere karşı koyabilecek duruma geldiler. Ustelik Muslumanların duşmanları coğaldı, sabır yolu ile barışı surdurmek artık mumkun değildi. Bundan dolayı Hicretin 2'inci yılı başlarında Safer ayında;

"Zulum ve haksızlığa uğratılarak, kendilerine savaş acılan kimselere (mu'minlere) savaş izni verildi. Allah onlara yardım etmeğe elbette KÂdirdir. Onlar, 'Rabbımız Allah'tır' dediler diye, haksız yere yurtlarından (Mekke'den) cıkarıldılar..." (el-Hacc Sûresi, 39-40) anlamındaki Âyet-i kerimelerle Muslumanlara, kendilerini savunmak uzere savaş izni verildi.

Mekke muşrikleriyle, Medine'de bulunan Muslumanlar arasında, sırasıyla Bedir, Uhud ve Hendek Savaşları oldu. Mekke muşrikleri Medine'yi basmak, Hz. Rasûlullah (s.a.s.)'i oldurmek, Muslumanlığı yok etmek icin her cÂreye baş vurdular; butun imkÂn ve guclerini ortaya koydular; fakat amaclarına ulaşamadılar. Muslumanların gunden gune guclenmelerine, sayılarının artmasına engel olamadılar.

Ancak Medine dışındaki kabîleler, Muslumanlığın ne olduğunu yeterince bilmiyorlardı. KÂbe'nin komşusu ve koruyucusu olduğu icin saygı duydukları Kureyş kabîlesi, kendi iclerinden cıktığı halde Hz. Muhammed (s.a.s.)'in peygamberliğini kabûl etmemiş, hatta onu yurdundan cıkarmışlardı. Bu yuzden, Muslumanlığın Medine dışındaki kabîlelere tanıtılabilmesi ve geniş olcude yayılmasının sağlanabilmesi icin, Mekkelilerle barış yapılmasına ihtiyac vardı. Rasûlullah (s.a.s.), Mekkelilerle barış yaparak, diğer kabîlelerle serbestce ilişkiler kurmayı arzu ediyordu.

Hudeybiye Anlaşmasıyla iki taraf arasında barış ve guvenlik sağlandı. Artık, Muslumanlığın yayılması icin herkese ve her tarafa duyurma zamanı gelmişti. Rasûlullah (s.a.s) Hudeybiye'den donunce bu konuyu ashÂbıyle istişÃ‚re etti. Buyuk ve komşu devletlerin hukumdarlarıyla bazı Arap beyliklerine mektup ve elci gonderilmesi kararlaştırıldı. Uzerinde "Muhammed Rasûlullah" yazılı gumuş bir yuzuk yaptırıldı, mektuplar bununla muhurlendi.

Elciler ve Gonderildikleri Hukumdarlar
Bizans Kayser'i Hirakliyus'a, İran KisrÂ'sı Husrev Perviz'e, Habeşistan NecÂşisi Ashame'ye, Mısır (İskenderiyye) Mukavkısı Cureyc'e, Gassan Emîri HÂris b. Ebî Şemmer'e ve YemÂme Emîri Hevze b.Ali'ye elciler ve mektuplar gonderildi.

Daha sonra, Mekkelilerin anlaşmayı bozmaları uzerine Mekke fethedildi ve Kabe butun putlardan temizlendi. Mekke'nin fethiyle birlikte İslam'n yayılışı ivme kazandı ve kısa surede geniş bir coğrafyaya yayıldı.