Peygamberimizin cenaze namazını kim kıldırmıştır?

Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed'in cenaze namazı hakkında bircok kaynak vardır;

Abdullah b. Mes'ud şoyle anlatıyor:

"Peygamberimiz ve Sevgilimiz, vefatından bir ay once bize vefatını haber verdi. 1

'YÂ Rasûlallah! Senin ecelin ne zaman?' diye sorduk.

'Ecel yaklaşmış; Allah'a, Cennetu'l-Me'vÂ'ya, Sidretu'l-MuntehÂ'ya, Refiku'l-AlÂ'ya, Kandırıcı Doluya, Nasib'e, mutlu ve kutlu yaşantıya donuş yaklaşmış bulunmaktadır!' buyurdu.2

'YÂ Rasûlallah! Seni kim yıkasın?' diye sorduk.

'Ev halkımdan, yakınlık sırasına gore en yakın olanlar! buyurdu.

YÂ Rasûlallah! Biz seni neyin icine sarıp kefenleyelim?' diye sorduk.

'İsterseniz, şu elbisemin icine, yahut Mısır bezine veya kumaşına sarınız!' buyurdu.

'YÂ Rasûlallah! Senin uzerine cenaze namazını kim kılsın?' diye sorduk:

"Allah size rahmet etsin! Sizi peygamberinizden dolayı hayırla mukÂfatlandırsın!3 Siz, beni yıkadığınız ve kefenlediğiniz zaman şu seririmin uzerine ve şu evimin icindeki kabrimin kenarına koyunuz!

Sonra, bir muddet benim yanımdan cıkıp gidiniz!

Cunku, benim uzerime, ilk once iki dostum, Cebrail ve MikÂil, sonra İsrafil, sonra da yanında melek ordularıyla birlikte olum meleği Azrail namaz kılacaktır!4 Bundan sonra, takım takım giriniz, uzerime namaz kılınız ve salÂt u selam getiriniz!

Fakat, overek, bağırıp cağırarak beni rahatsız etmeyiniz!5

Uzerime namaz kılmaya once ev halkımın erkekleri başlasın!

Sonra, onların kadınları kılsın!

Onlardan sonra da sizler kılarsınız!

Ashabımdan burada bulunmayanlara selam soyleyiniz!

Kıyamet gunune kadar şu kavmimden ve dinime, bana tÂbi olacak olan kimselere de benden selam soyleyiniz!'

'YÂ Rasûlallah! Seni kabrine kimler koyacak?' diye sorduk.

'Ev halkımla birlikte bircok melekler ki, onlar sizi gorurler, fakat siz onları goremezsiniz! buyurdu." 6

Bu acıklamalara gore Peygamber efendimiizn cenaze namazını ilk olarak başta dort buyuk melek olmak uzere melekler kılmıştır.

Ondan sonra ilk olarak Hazret-i Ebubekir (ra) Peygamber'in huzuruna girerek cenaze namazını kıldı. Sonra sıra ile Hazret-i Omer (ra), arkasından Hazret-i Osman (ra) onun arkasından Hazret-i Talha, sonra Hazret-i Zubeyr, sonra peyderpey muslumanlar namazı kılmışlardır.

Sorunuzda gecen Allah'ın namaz kılması konusu ise Onun salatıdır. Bu konu yanlışlıkla Allah'ın namaz kılması olarak algılanmış olabilir.

Ahzab Suresi ayet 56. ayette Allah'ın salatı Onun rahmeti demektir. Terim olarak kullandığımız namaz manasına değildir.

"Şuphesiz Allah ve melekleri Peygambere salat ederler. Ey iman edenler! Siz de Ona tam bir teslimiyetle salat ve selam edin!."

Allah ve melekleri Peygamberi hep salat eder dururlar. Allah TeÂl rahmet ve nimet vermesi ile, melekler istiğfarları ile ve hizmetleriyle Peygambere daima ikram etmektedirler. Bu sayede "Sizi karanlıklardan aydınlığa cıkarmak icin, uzerinize melekleriyle beraber rahmetini gonderen Allah'tır." (Ahzab, 33/43) buyurulduğu uzere muminlere ilÂhî feyz inmektedir. Ey iman edenler! Sizler ona salat ve selam getirin, selamlayarak teslim olun. Aleyhissalatu vesselam gibi dualarla onun uzerine Allah'ın salavatını, rahmetini ve bereketlerini niyaz edin. Ve selam vererek ona hurmet edin. Ve bir mÂnÂya gore, hic incitmeyerek teslim olun, boyun eğin.

Buna gore ayette gecen salatı: Rabbimizin rahmeti ve nimeti, meleklerinin istiğfarı ve bizim de selamımız Efendimiz Hazreti Muhammed ve ailesi uzerine olsun, diye ozetlemek gerekir.

Kaynaklar:
1- İbn Sa'd, TabakÂt, c. 2, s. 256-257, Taberî, TÂrîh, c. 3, s. 1 92-1 93, İbn Esîr, KÂmil, c. 2, s. 320, Ebu'l-FidÂ, el-BidÂye, c. 5, s. 253, İbn Hacer, MetÂlibu'l-Âliye, c. 4, s. 261.
2- İbn Sa'd, c. 2, s. 257, Taberî, c. 3, s. 193, Suheylf, Ravıdu'l-unuf, c. 7, s. 590, İbn E sir, c. 2, s. 320, Ebu'l-FidÂ, c. 5, s. 253, İbn Hacer, c. 4, s. 261.
3- İbn Sa'd, c. 2, s. 257, BelÂzurî, EnsÂbu'l-eşrÂf, c. 1, s. 564, Taberî, c. 3, s. 193, İbn Esîr, c. 2, s. 320, Ebu'l-FidÂ, c. 5, s. 253, İbn Hacer, c. 4, s. 261.
4- İbn Sa'd, c. 2, s. 257, BelÂzurî, c. 1, s. 564, Taberî, c. 3, s. 193, Ebu'l-FidÂ, c. 5, s. 253, İbn Hacer, c. 4, s. 261.
5- İbn Sa'd, c. 2, s. 256-257, BelÂzurî, c. 1 , s. 564, Taberî, c. 3, s. 192-193, Suheylf, c. 7, s. 590, İbn Esîr, c. 2, s. 320, Ebu'l-FidÂ, c. 5, s. 253, İbn Hacer, c. 4, s. 261-262.
6- İbn Sa'd, c. 2, s. 193, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 106.
M. Asım Koksal, İslam Tarihi, Koksal Yayıncılık: 8/231-236.