Hz. Semure şoyle demiştir:
"Peygamber (s.a.v) namaz kıldırdığı zaman yuzunu bize doğru dondururdu." (1)
Uc defa "Estağfırullah" veya "Estağfirullah el azim ellezi la ilahe illa huvel hayyel kayyume ve etûbu ileyh" denilir.

Meali: "Ulu olan kendisinden başka ilah bulunmayan, Hay ve Kayyûm (ezelî ve ebedî hayat ile diri, zatı ve kemÂliyle kaim, yani yaratıklarının her an idare ve muhafazasında biricik hakim-i mutlak) olan Allah'a istiğfar eder beni affetmesini isterim."

Risale-i Nur'da gecen tevbe bahislerinden bazılarını aşağıya alıyoruz:
Tevbe dahi, meyelan-ı şerri keser, tecavuzatını kırar. (26. Soz)

Senin manevî bir nedamet, gizli bir tevbe ve zımnî bir istiğfar hukmunde olan kusurunu bilmen ve o haslette haksız olduğunu anlaman; onun şerrinden seni kurtarır.(22. Mektub)

Ey hasta kardeşler! Siz gayet nÂfi' ve her derde deva ve hakikî lezzetli kudsî bir tiryak isterseniz, imanınızı inkişaf ettiriniz. Yani tevbe ve istiğfar ile ve namaz ve ubudiyetle, o tiryak-ı kudsî olan imanı ve imandan gelen ilÂcı istimal ediniz.(25. Lema)

Hakikî imanın kudsî ilÂclarından ve nurlarından tevbe ve istiğfar ile, dua ve niyaz ile istimal ediniz.(25. Lema)

Bu dehşetli haps-i ebedîden kurtulmanın kolayı, caresi; bu dunyevî hapsimizden istifade ederek elimiz mecburiyetle yetişmeyen cok gunahlardan kurtulduğumuzla beraber, eski gunahlardan tevbe edip farzlarımızı eda ederek her bir saat bu hapisteki omrumuzu bir gun ibadet hukmune getirmekle o ebedî hapisten necatımız ve o nurani Cennet'e girmemiz icin en iyi bir fırsattır. (12. Şua)

Guneş'in mağribden cıkması bedahet derecesinde herkesi tasdike mecbur ettiğinden, tevbe kapısı kapanır; daha tevbe ve iman makbul olmaz.(5. Şua)

Risale-i Nur ekser muvazeneleriyle kufur ve dalaletin dunyadaki elîm ve urkutucu neticelerini gostermekle, en muannid ve nefisperest insanları dahi o menhus, gayr-ı meşru lezzetlerden ve sefahetlerden bir nefret verip aklı başında olanları tevbeye sevkeder. (7. Şua)

Buyuk gunahları serbest işleyip istiğfar etmemek ve aldırmamak, o imandan hissesi olmadığına delildir.(Emirdağ Lahikası)
Herbir gunah icinde kufre gidecek bir yol var. O gunah istiğfar ile cabuk imha edilmezse, kurt değil, belki kucuk bir manevî yılan olarak kalbi ısırıyor.(2. Lema)

Nefsini ittiham eden, kusurunu gorur. Kusurunu itiraf eden, istiğfar eder. İstiğfar eden, istiaze eder. İstiaze eden, şeytanın şerrinden kurtulur.(13. Lema)

Mu'minde dahi bir maraz-ı asabî bulunuyor veya maraz-ı kalbî var. O dahi ehl-i dalalet gibi, ehemmiyetsiz şeylere ziyade ehemmiyet verir. LÂkin cabuk kusurunu anlar, istiğfar eder, ısrar etmez.(Barla Lahikası)
Kaynaklar:
1. Buharî ile Muslim ve Ebu DÂvud Bera b. Azib'den şu hadisi rivayet etmişlerdir. Bera şoyle demiştir: "Hz. Peygamber (s.a.v)'in arkasında namaz kıldığımız zaman onun sağ tarafında durmak isterdik, cunku boyle olunca yuzu bize doğru donuk olurdu. " (Neylu'l-EvtÂr, II, 306)
__________________