Kurtlar Vadisi'nin Muro'su sinema filmi oluyor. Ancak Yiğit Bulut'un bir itirazı var..

Devlet bu filmi engellemeli:
Hangi filmi? Arz edeyim seyrettiyseniz, biliyorsunuz, “Kurtlar Vadisi” dizisinde “Muro” isimli, bolucu orgut “adına İstanbul’da başkan sıfatıyla iş yapan” bir karakter var.
Daha acıkcası bolucu orgutun İstanbul sorumlusu gibi bir karakter. Bu arkadaş senaristler tarafından son derece “sempatik” bir hale getirilmiş. Konuşmaları “komikleştirilmiş, kulturel izler taşıyan zeka izlenimleri” bırakan şekilde tasarlanmış. Acıkcası sempatik, “taraftar kitlesi” olan bir karakter yaratılmış. “Taraftar kitlesi olanı” bilerek kullandım, bu cumle bana ait değil, dizinin senaristinin bir TV programında kullandığı ifade.

Kesinlikle psikolojik harekat:
Şimdi sıkı durun, teror orgutu uyesi olmayı son derece “sempatik” hale getiren bu karakter, şimdi tek başına “film” oluyor. Evet, yanlış okumadınız, dizide “gorunmesi” bile bence “psikolojik harekat” kapsamında “devletin guvenliği” acısından değerlendirilmesi gereken “Muro” karakteri, “taraftar ve sempati” toplamaya devam ediyor ve filmi yapılıyor. Ne guzel değil mi artık cocuklar bahcede, okullarda “Başkan Muroculuk” oynarlar!
Sonuc: “Başkan Muro”, bana gore “teror orgutunu” sempatik gosteren ve “kesinlikle psikolojik harekat” kapsamında “devlet” tarafından değerlendirilmesi gereken bir “karakter.”

Bazı şeylerin ‘suyu cıktı’:
Bu ulke, 2001 sonrası “inanılmaz bir psikolojik harekat” ile karşı karşıya... Artık bazı şeylerin kusura bakmayın ama suyu cıktı. Serbestleşme, liberalleşme, ozgurleşme devletin, vatandaşlarını “her turlu propagandaya maruz bırakması” anlamına gelmiyor. Bu noktada bu filmin yapımcılarına ve devletin gorevini yapması gereken kurumlarına sesleniyorum durdurun bu filmi!

Not: Daha once ayrı bir yazı olarak kaleme almıştım, bir bolumunu yeniden aktarmak istiyorum. “Kurtlar Vadisi Irak” filminde de Turk halkına yonelik “psikolojik harekatın unsurlarını iceren” mesajlar vardı. Bir tanesi cok onemliydi. İlk etapta seyretmeyenler acısından soz konusu sahneyi tarif etmemde yarar var: Kahramanımız Amerikalı gorevli ile tartışıyor ve bu sırada Amerikalı’nın ağzından şu tip bir cumle cıkıyor: “... Donunuzun lastiğine kadar biz vermiyor muyuz? Neden uretemiyorsunuz? Habire bizden para istiyorsunuz? Birbirinizi soyuyorsunuz? Ne zaman para istediyseniz gonderdik? Artık size bakmaktan sıkıldık.”
Tezkerenin “cıktığı-cıkmadığı”, Turkiye’nin Amerika’nın Irak operasyonuna destek olmasının tartışıldığı gunlerde bu mesaj cok ilgincti!

*****

Ulkemde kadınlar uyuyor:
Cumartesi gunu gazetelerde cıkan resimlere, Turk kadınları ibretle bakmalı hatta kesmeliydiler...
Şeriat uygulanan ulkelerde “kocası tarafından yuzune kezzap atılan” kadınlar!
Cok uzak değil mi sizlere! Turkiye’deki “gidişi” algılayamayan ve “ne olduğunu” anlamakta zorlanan ve “Nasıl olsa birşey olmaz diyen” butun kadınlara sadece kısa bir cumle ile sesleniyorum: Yeni kurulan, donuşturulen Turkiye’de, eğer hedeflenen başarılırsa “kadının yeri yok!”

Daha acıkcası Eğer “bazı şeyleri zorlayan zihniyet galip gelirse, kadınlara gecmiş olsun”... Ama siz yine de bana inanmayın, ben “paranoyak bir manyağım”... Bu yazıyı kesin saklayın, beni anarsınız!
__________________