Kûfede bir rÂfizî var idi. Adı Abdulmecîd bin AbdulgaffÂr idi. Ca'fer-i SÂdık 'kuddîse sirrûh' hazretlerinin hûzuruna vardı ve. aralarında şu konuşma gecti
- EsselÂmu aleyke y Resûlullahın torunu. Resûlullah 'sallallahu teÂl aleyhi ve sellem' hazretlerinden sonra en ustun olan kimdir?
- Ebû Bekr-i Sıddîkdır 'r.a'.
- Boyle olduğunu nereden biliyorsun.
- Hak subhÂnehu ve teÂl hazretleri ona, Resûlullahdan sonra, ikinci buyurdu. Ucunculeri Allahu teÂl olan iki kişiden, ikincisi olmak kadar şeref olamaz
- Hazret-i Alî 'radıyallahu teÂl anh', Resûlullah 's.a.v.' hazretlerinin doşeğinde, kÂfirlerden korkmadan yatmadı mı?
- Ebû Bekr-i Sıddîk, Resûlullah hazretleri ile mağaraya girmedi mi?
- Eğer korkmasa idi, girmezdi. Allahu teÂl Resûlullaha haber verdi ki, Ebû Bekre korkma, dedi.
- Onun korkusu, ondan idi ki, kÂfirler onların nerede olduğu hakkında bir haber duyup, gelirler. Resûl-i ekremi uzerler. Gormezmisiniz Ebû Bekr-i Sıddîk, kendi ayağını, mağarada bir deliğe koydu. Hatt yılan onu kac def'a ısırdı. O acıya katlandı. Ayağını kaldırmadı. Resûlullahı uyandırmamak icin, hic ses de cıkarmadı. Kendinden korksaydı, zehrlenerek, cÂnını Resûle fed etmezdi.
- MÂide sûresinde, (Rukû'da iken sadaka verirler) meÂlindeki 58.Âyet-i kerîme ile medh olunan Alîdir.
- Bu Âyetden once, bir Âyet-i kerîme vardır ki tahsîs rakamı ondan ziyÂdedir. O Sıddîk şÃ‚nındadır. (Allahu teÂlÂ, murtedler ile cihÂd eden bir kavm getirir. Allahu teÂl bunları sever) meÂlindeki Âyet-i kerîme, Ebû Bekr Sıddîk icindir ve dah cok yukseltmekdedir. Resûlullah 'sallallahu teÂl aleyhi ve sellem' hazretlerinin, obur Âleme gocmelerinden sonra, arablar, dedi ki, biz nemÂz kılarız. Amm zekÂt vermeyiz. Ebû Bekr 'r.a.' buyurdu ki, Resûlullah hazretlerine ed etdikleri zekÂt malından bir deve dizinin bağını vermeseler ve ondan eksik verseler, ben onlar ile toprak ve kum sayısınca olsalar da muhÂrebe ederim.
- Y Ca'fer. Hazret-i Alînin şÃ‚nı icin, meÂl-i şerîfi, (Mallarını, gece-gunduz, gizli ve gozonunde verenler) olan Bekara sûresinin 274.Âyeti gelmemiş mi?
- (Sûre-i Velleyl), Ebû Bekr-i Sıddîkın şÃ‚nında nÂzil olmuşdur. ŞÃ‚nını cok yukseltmekdedir. Zîr Ebû Bekr-i Sıddîk kırkbin altın verdi. Kendisine bırakmadı. Bir kilime sarındı. CebrÂîl aleyhisselÂm geldi ve dedi ki, Allahu teÂl buyurdu ki, ben Ebû Bekrden rÂzıyım. O benden rÂzı mıdır? Ebû Bekr-i Sıddîk, ben Allahu teÂlÂdan rÂzıyım, rÂzıyım, rÂzıyım, dedi.
- MeÂli şerîfi (HÂcılara su vermeği ve Mescid-i HarÂmı bin etmeği, îmÂn etmekle ve Allah yolunda cihÂd etmekle bir mi tutuyorsunuz. HÂyır, boyle değildir) olan Tevbe sûresinin 20.Âyet-i kerîmesi hazret-i Alînin şÃ‚nını bildirmek icin nÂzil olmadı mı?
- MeÂl-i şerîfi (Mekkenin fethinden once, sadaka verip, cihÂd eden ile, fethden sonra veren ve cihÂd eden bir değildir. Once olanın derecesi dah yuksekdir) olan Hadîd sûresinin 10.Âyet-i kerîmesi ile Ebû Bekr-i Sıddîk medh olunuyor. Ebû Bekrin muhÂrebe etmesi once idi ki, Ebû Cehl, Resûlullah hazretlerine vurmak istedi. Ebû Bekr-i Sıddîk, Ebû Cehle mÂni' oldu.
- Alî, hic kÂfir olmadı.
- Oyledir, lÂkin, Allahu tebÂreke ve teÂl hic kimsenin, îmÂnını, Ebû Bekrin îmÂnı gibi medh etmedi. MeÂl-i şerîfi (MuhÂcir ve EnsÂrın once gelenlerinden Allahu teÂl rÂzıdır. Onlara Cennetde sonsuz ni'metler vardır) olan Tevbe sûresi 31. Âyetinde ve meÂl-i şerîfi (Doğru haber ile gelen ve Ona inanan icin Cennetde istedikleri herşey vardır) olan Zumer sûresi 33. Âyetinde, Allahu teÂlÂ, Ebû Bekr-i Sıddîkın 'radıyallahu teÂl anh' îmÂnını medh etmekdedir. Her ne vakt ki, Resûlullah 'sallallahu teÂl aleyhi ve sellem' vahy ile bir haber verse idi, kureyş, yalan soyluyorsun derdi. Ebû Bekr-i Sıddîk hemen yetişip, doğru soyluyorsun y Resûlallah, derdi.
- MeÂl-i şerîfi (Uhud gazÂsında, şeytÂna uyup, dağılanlar) olan İmrÂn sûresi 155.Âyetinde, Allahu teÂl şikÂyet etmiyor mu?
- Âyet-i kerîmenin sonunu oku. MeÂlen (Onların bu kusûrlarını afv etdim) buyuruyor.
- Hazret-i Alînin dostluğu farzdır. Kur'Ân-ı azîmuşşÃ‚nda, Şûr sûresinde, 23.Âyetinde meÂlen (Size islÂmiyyeti bildirdiğim ve Cenneti mujdelediğim icin, bir karşılık beklemiyorum. Yalnız yakınım olanları seviniz) buyuruldu ki, bunlar, Alî, FÂtıma, Hasen ve Huseyindir.
- Ebû Bekre 'radıyallahu teÂl anh' du etmek ve Onu sevmek farzdır. Allahu teÂlÂ, Haşr sûresinde 10.Âyetinde meÂlen (MuhÂcirlerden ve EnsÂrdan sonra, kıyÂmete kadar gelen mu'minler, y Rabbî! Bizi afv et ve bizden once gelen din kardeşlerimizi afv et derler) buyuruyor. Huseynî tefsîrinde diyor ki; (Âlimler buyurdu ki, EshÂb-ı kirÂmdan 'radıyallahu teÂl anhum ecma'în' birini sevmiyen kimse, bu Âyetde bildirilen mu'minlerden olmaz. Bu duÂdan mahrûm olur).
- Resûlullah 's.a.v.' (Hasen ve Huseyn, Cennet genclerinin ustunudur. Babaları dah ustundur) buyurmadı mı?
- Ebû Bekr-i Sıddîk hakkında bundan iyisini buyurdu. Babam Muhammed BÂkırdan işitdim. Ceddim İmÂm-ı Alî 'radıyallahu teÂl anh' buyurdu ki, Resûlullahın 's.a.v.' huzûrunda idim. Başka kimse yok idi. Ebû Bekr ile Omer 'radıyallahu teÂl anhum ecma'în' geldi. Server-i Âlem ve Seyyid-i veledi Âdem 's.a.v.': (Y Alî! Bu ikisi, Peygamberlerden başka, Cennet erkeklerinin en ustunudur.)
- YÂ Ca'fer! Âişe mi ustundur. FÂtıma mı ustundur?
- Âişe 'r.a.' Resûlullah hazretlerinin zevcesi idi. Onunla berÂber olur. FÂtıma 'r.a.' hazret-i Alînin zevcesi idi. Onunla berÂber olur. Allahu teÂl hazretlerinin gadabı ve la'neti o rÂfizî ve mubtedi' uzerine olsun ki, Resûlullah 's.a.v.' hazretlerinin, mu'minlerin annesi olan ezvÂc-ı tÂhirÂtına 'rıdvÂnullahi teÂl aleyhinn ecma'în' ta'n eyler.
- Âişe Alî ile muhÂrebe etdi. Cennete girer mi?
- Allahu teÂl AhzÂb sûresi, 53.ayetinde meÂlen; (Resûlullahı incitmeyiniz. Ondan sonra, zevcelerini nikÂh ile hic almayınız. Bunların ikisi de buyuk gunÂhdır.) buyuruyor. BeydÂvî ve Huseynî tefsîrlerinde diyor ki, bu Âyet-i kerîme gosteriyor ki, Resûlullah 's.a.v.' vefÂt etdikden sonra da, ona saygı gostermek icin, zevcelerine saygı lÂzımdır.
- Ebû Bekrin hilÂfetini, Kur'Ân-ı azîmuşşÃ‚nda bana gostermeğe kÂdir misin?
- Gosteririm. Hem Kur'Ân-ı kerîmde, hem TevrÂtda ve hem de İncîlde gosterebilirim. Kur'Ân-ı kerîmde olan şudur: En'Âm sûresi 165.Âyetinde meÂlen; (Allahu teÂl sizi yeryuzunde halîfe yapdı) buyuruldu. Nûr sûresi 55.Âyetinde meÂlen; (ÎmÂn eden ve emrlerimi yapanlarınızı, yeryuzune hÂkim kılacağımı soz veriyorum. İsrÂîloğullarını halîfe yapdığım gibi, sizi de birbiriniz ardı-sıra halîfe yapacağım) buyuruldu. BeydÂvî ve Huseynî diyor ki, bu Âyet-i kerîme gaybdan haber verip, Kur'Ân-ı kerîmin, Allahu teÂlÂnın kelÂmı olduğunu ve dort halîfesinin 'radıyallahu teÂl anhum ecma'în' meşrû; haklı olduğunu gostermekdedir.
TevrÂtda ve İncîlde, Feth sûresinin son Âyetinde meÂlen, (Resûlullah ve onunla birlikde olanlar, birbirlerini her zemÂn ve cok severler ve her zemÂn kÂfirlere duşmÂn olurlar!) butun EshÂb bildirilmekde ve Ebû Bekrin şerefine işÃ‚ret edilmekdedir. Bu Âyetin sonunda meÂlen, (EshÂbının misÂlleri TevrÂtda ve İncîlde bildirildi) buyuruyor. Babam, ceddim Alî bin Ebî TÂlibden 'r.a.' ve onun da Resûlullah hazretlerinden bildirdiği hadîs-i şerîfde,
(Allahu teÂlÂ, hicbir Peygamberine vermediği kerÂmetleri bana verir. KıyÂmetde mezÂrdan once kalkarım. Allahu teÂl dort halîfeni cağır, buyurur. Onlar kimdir, y Rabbî, derim. Ebû Bekrdir, buyurur. Yer yarılıp, herkesden once Ebû Bekr mezÂrdan cıkar. Sonra Omer, sonra OsmÂn, sonra Alî kalkar) buyuruldu. Peygamberimiz 'sallallahu teÂl aleyhi ve sellem' buyurdu: Ben yer şak olup, dışarı gelenlerin evveli olurum. Allahu teÂl bana kerÂmetlerden verir. O nesne ki benden once Nebîlerin bir ferdine vermemişdir. Sonra Allahu teÂl buyurur. Y Muhammed, yakın getir o halîfeleri ki, senden sonra geldiler. Ben dedim, onlar kimlerdir. Buyurur, Ebû Bekr-i Sıddîk. Benden sonra yer şak olup, Ebû Bekr kabrden dışarı gelenlerin evveli olur. İki hulle giydirirler. T gelip, Arş onunde durur. Ve hesÂbın az gorurler. Ve arş onunde ayak uzerine dururlar. Ondan bir munÂdî seslenir; Omer bin HattÂb 'radıyallahu teÂl anh' nerededir. Onu getirirler. CerÂhetden kan revÂn olduğu hÂlde gelir. Diye ki, y Omer, bunu sana kim etmişdir. Mugîre bin Şûbenin kolesi yapmışdır, der. Ona da buyururlar. Arş onunde durur. HesÂbını gorurler. İki yeşil hulle giydirirler. Sonra OsmÂn 'radıyallahu teÂl anh' hazretlerini getirirler. Damarlarından kan revÂn olduğu hÂlde gelir. Derler ki, bunu sana kim yapdı. Der ki, filÂn yapdı. Arş onunde durmasını buyururlar. HesÂbı da kolay olur. İki yeşil hulle giydirirler.
- YÂ Ca'fer, bunlar Kur'Ân-ı azîmde var mıdır.
- Evet, okumadın mı, Allahu teÂl onlardan haber verdi. (Peygamberler ve bunların şÃ‚hidleri, hesÂb icin getirilir!) buyuruldu. [Zumer sûresi 69.cu Âyet-i kerîmesi meÂli]. YÂhud şehîdleri getirilir, denildi. Ya'nî Ebû Bekr ve Omer ve OsmÂn ve Alîyi 'rıdvÂnullahi teÂl aleyhim ecma'în' getirirler.
- Y Ca'fer! Bu zemÂna kadar ben onları sevmiyor idim. Şimdi pişmÂn oldum. Eğer tevbe edersem, Allahu teÂl kabûl edermi?
Ca'fer-i SÂdık 'kuddise sirrehul'azîz' buyurdu ki,
Cabuk tevbe et ki, se'Âdetin alÂmeti olsun. Eğer, Allahu teÂl korusun, o i'tikÂd uzere dunyÂdan gitmiş olsaydın, senin dînin boşa giderdi.

Kaynak:
Menakıb-i Cihar Yar-i Guzin
__________________