Hz.Umm-i Suleym, gayet temiz ahlak sahibi bir hatun idi. Cocuğu vefat ettiği zaman, sabır ve metanetle bizzat kendisi yıkadı ve kendisi kefenledi ve bir tarafa bırakıp, komşularına donerek:

- Babasına haber vermeyin.

Hz. Ebu Talha orada bulunmamaktaydı. Akşam eve donduğunde, cocuğu sordu, hanımı:

- Gorduğunden şimdi cok iyidir, der.

Sonra yemek yediler, oturdular, birlikte oldular. Bir muddet sonra Hz.Umm-i Suleym, beyine gayet metanetle şoyle der:

- Ebu Talha, odunc alınmış bir şeyi geri vermek icap eder mi etmez mi?

- Soylediğin bu soz nasıl bir soz, elbette ki odunc alınan şey geri verilmeli.

- O halde, Hak Teala da sana emanetten vermiş bulunduğu cocuğu aldı.

Ebu Talha bu sozu duyunca :

- Biz Allah icin halk edilmiş bulunuyoruz ve hep onun tarafına doneceğiz, der ve şukreder.

Sabah olunca gidip Resulullah'a (s.a.v.) anlatır. Resulullah (s.a.v.):

- Ya Rabbi bunun daha iyi bir karşılığını Ebu Talha'ya ver, diye dua eder.
Nitekim, dokuz ay dokuz gun sonra Abdullah diye bir cocukları olur. Cocuk, Peygamberimizin himayelerinde buyurler, İslam Tarihinde onmeli bir şahsiyet olur.
__________________