BİR EVLİYANIN DİĞER EVLİYAYA EDEBİ
Sultan l. Ahmed HÂn, zamanın buyuk Âlimi ve velî Aziz Mahmud Hudayi hazretlerine bir hediye sunmak istiyordu. Bu rehber insanın kendisinden bu hediyeyi kabul etmesi onu cok memnun edecekti. Sultan Ahmed HÂn, birgun kendine uygun gorduğu bir hediyeyi Aziz Mahmud Hudayi hazretlerine gonderdi. Ama o, hediyeyi kabul etmedi.

Şuphesiz bu kabul etmeyişi, sultana karşı bir tavır anlamına gelmiyordu. EvliyÂnın buyuklerinden coğu prensip olarak hediye kabul etmezdi. Bu, buyuk insanların dunya malına hangi gozle baktıklarını, başkaları icin ulaşılmaz sayılan şeylerin nazarlarında hicbir değer taşımadığını ifade etmenin bir yoluydu.

Sultan Ahmed HÂn, o mubarek zatın kabul etmediği hediyeyi yine bu devrin evliyÂsından Abdulmecid Sivasî hazretlerine gonderdi ve o kabul etti. Kendisine, padişahın aynı hediyeyi Aziz Mahmud Hudayi hazretlerine sunduğu ama kabul etmediği de hatırlatıldı. Sivasî hazretleri gercek buyuklere yakışır bir tutum ortaya koydu:

- Hudayi hazretleri bir karga değildir ki leşi kabul etsin.

Aziz Mahmud Hudayi hazretlerine de dediler ki:

- Efendim, sizin kabul etmediğiniz hediyeyi Abdulmecid Sivasî kabul etti.

O da şu ibretli cevabı verdi:

- Onun icin bir mahzuru yoktur. Cunku o oyle buyuk bir ummandır ki, bir parca camurun kendini bulandırmayacağını bilir...
__________________