~~~GUL YAPRAGI~~~

DergÂhin kapisi hikmeti arayan herkes icin acikti. Dergaha hakikatin pesine dusen herkes kabul ediliyordu. DergÂhta gecerli olan incelik; anlatmak istediklerini konusmadan aciklayabilmekti. Bir gun dergÂhin kapisina bir yabanci geldi. Yabanci kapida oylece durdu ve bekledi. Bu kapida sessizce ve sezgiyle bulusmaya inaniliyordu, o yuzden kapida herhangi bir taokmak, veya zil yoktu. Bir sure sonra kapi acildi, icerdeki murid, kapida duran yabanciya bakti. Bir selamlasmadan sonra sozsuz konusmalari basladi. Gelen yabanci, dergÂha girmek, fikir halkasina dahil olmak, burda kalmak istiyordu. Kapiyi acan murid bir ara kayboldu, sonra elinde agzina kadar suyla dolu olan bir kapla geri dondu ve bu kabi yabanciya uzatti. Murid elinde ki dolu su kabiyla sunu demek istiyordu:

�Dergahimiz yeni bir aracayi kabul edemeyecek kadar doludur.�

Bu durum karsisinda yabanci dergÂhin bahcesindeki gullerin yanina gitti, gullerden bir gul yapragini alarak kabin icindeki suyun ustune birakti. Gul yapragi suyun ustunde yuzuyordu ve su bir damla dahi tasmamisti. Bu durumu goren murid saygiyla egildi ve kapiyi acarak yabanciyi iceriye aldi. Hal dili ile soyle denilmisti:

�DergÂhta suyu tasirmayan bir gul yapragina her zaman yer vardi...�
__________________