UC ŞARTIM VAR

Şoyle naklederler:

"Birisi bir gun HÂtim-i Esam'ı evine dÂvet etmişti. Fakat kabûl etmedi. IsrÂr edince ona:

"Gelirim ama uc şartım var. Nereye istersem oraya otururum. İstediğimi yerim. Ne dersem onu yapacaksınız." dedi.

Adam kabûl etti. HÂtim-i EsamdÂvet edenin evine gitti ve ayakkabıların konulduğu yere oturdu.

Senin yerin orası değil dediklerinde,

"Ben onceden şart koştum." dedi.

Sofra gelince, yanında getirdiği ekmeği cıkarıp yedi. Efendim buradan yiyin dediklerinde;

"Ben ne istersem onu yerim diye şart koşmuştum." dedi.

Sofra kalktıktan sonra hizmetciye;

"Demir tavayı ateşte kızdır getir." dedi.

Hizmetci soyleneni yaptı. HÂtim-i Esam demir tavanın icine ayağını koydu ve;

"Somun yedim." dedi.

Sonra oradakilere;

"Yarın kıyÂmet gunu yaptığınız her işten ve yediğiniz her şeyden Allahu teÂlÂnın sizden hesap soracağına inanıyor musunuz?" diye sorunca, oradakiler

"Evet." dediler.

"Diyelim ki, burası Arasat meydanı, her biriniz sırayla gelip şu tavaya ayağınızı koyarak, burada yediklerinizin hesÂbını veriniz." dedi.

Bunun uzerine oradakiler;

"Buna gucumuz yetmez." dediler.

"Yarın kıyÂmet gunu Allahu teÂlÂya nasıl cevap vereceksiniz. Arasat meydanının kızgın zemini uzerinde nasıl duracaksınız? Halbuki Allahu teÂl meÂlen; "Her nîmetin şukrunden muhakkak sorulacaksınız." (TekÂsur sûresi: 8) buyurmaktadır." dedi.

Bunun uzerine orada bulunanların hepsi ağlamaya başladılar."


Kaynak: Evliyalar Ansiklopedisi

__________________