Yahy Efendi bir zaman sevdiklerinden birkacıyla yolculuğa cıkmıştı. Bir yerde durdular. Talebelerinden birini cağırıp;
“Burada bir değirmen var. Oraya gidip tÂze yumurta alalım. Yiyelim ve şukredelim.” buyurdu.
Değirmene gittiler. İsmi Hasan Efendi olan değirmenci, guzel huylu biriydi.

Yahy Efendi değirmenciye;
“Efendi bize tÂze yumurta getir.” buyurdu.
Değirmenci;
“Efendim! Bir tÂne bile kalmadı. Yumurta alıcısı geldi, hepsini alıp gitti.” dedi.
Bunun uzerine Yahy Efendi;
“Kimse kimsenin nasîbini alamaz. Alayım dese bile, buna yol bulamaz. Var sen kumesi ac. Bize de kalmıştır.” buyurdu.
Kumesi actığında her taraf yumurta doluydu. O zaman Yahy Efendi;
“Bak Hasan Efendi! Allahu teÂl bizim rızkımızı da yaratmış.” buyurdu ve bir avuc altına bir sepet yumurta alıp yola devÂm ettiler.
__________________