Kufe'de bir adam ucuncu Halife Hz. Osman icin "Yahudiymiş" diye tutturmuştu. Herkes bunun asılsız olduğunu, imkansız olduğunu soyluyor ama adam bir turlu ikna olmuyordu. Bu konu İmam-ı Azam'a da duyuruldu. "Adamı bu sacma inancından kimse caydıramadı, sununla bir de siz goruşseniz" dendi. "Hay hay" dedi İmam-ı Azam, bir akşam bu kıza dunurluğe diye adamın evine gitti. Dereden tepeden konuştuktan sonra sozu esasa getirdi:

- Biz Allah'ın emri, Peygamberin kavliyle kızına dunur geldik.

- Kime istiyorsunuz kızımı, oğrenebilir miyim?

- Kızını istediğimiz kimse son derece ahlÂklı, durust cok zengin ve alabildiğine comert, Kur'an'ı ezbere biliyor ve surekli okuyor... (Bunların hepsi Hz. Osman'ın nitelikleri)

Adam sozunu kesti:

- Yeter, bunlardan bir tanesi bile kızımı vermek icin yeterli meziyettir.

- Ama bu damat adayının bir kusuru var, kendisi Yahudi.

-Adam parladı:

- Nasıl olur, benim kızımı bir Yahudiye istersiniz?

İmam-ı Azam icin artık taşı gediğine koymanın zamanı gelmişti:

- Sen bir kızını yahudiye vermezsin de Hz. Peygamber iki kızını birden bir Yahudiye nasıl verir? deyince adamın artık bir inat ve itiraza mecali kalmadı, bilinen gerceği kabul etti.

(Hz. Osman peygamberimizin damadıydı, once bir kızıyla evlenmiş, o olunce diğer bir kızıyla evlenmişti. Bunun icin Hz. Osman'a "Zi'nNureyn'' (İki nur sahibi) denmiştir.)
__________________