Cuneyd-i BağdÂdî hazretlerinin bir talebesi vardı. Butun iyilik ve fazîletler onda mevcuttu. Sonradan gelmesine rağmen Cuneyd-i BağdÂdî hazretleri onu pek ziyÂde seviyor, diğer talebeler bu hÂli cekemiyorlardı. Talebelerinin bu hÂli Cuneyd-i BağdÂdî'ye mÂlûm oldu. Talebelerinin eline birer kuş verdi ve;

"Her biriniz bu kuşları kimsenin gormediği bir yerde boğazlayıp getirsin." buyurdu.

Hepsi de kendilerine verilen kuşları aldılar, varıp ıssız bir mahalde boğazlayıp getirdiler. Yalnız o talebesi boğazlamadan getirdi. Cuneyd-i BağdÂdî;

"Nicin boğazlamadın?" buyurdu.

"Hocam! Siz; "Kuşları kimsenin gormediği bir yerde boğazlayın." demiştiniz. Ben ise ıssız bir yer bulamadım. Her yeri Allahu teÂl goruyor." deyince,

Cuneyd-i BağdÂdî buyurdu ki:

"Arkadaşınızın firÂsetini gordunuz mu?" Bunun uzerine; tovbe edip boyunlarını bukup, Cuneyd-i BağdÂdî hazretlerinden affedilmelerini dilediler.
__________________