Sahte talebeler!
“Hacı BayrÂm-ı Velî”, talebelerinin askerlik ve vergiden muaf olduğuna dair pÂdişÃ‚htan bir fermÂn alıp Ankara’ya donmuştu.
Bu ferman, talebe genclerin sırf “ilim ile” meşgul olmalarını temin icin padişahın bir ihsanıydı.
İyi de, kotu niyetli kimseler o zaman da vardı.
Niceleri bunu fırsat bilip bu zata talebe oluyorlardı.
Bu “sahte talebeler” oyle coğaldı ki, dikkatini cekti Padişahın.
Ve ric etti Hacı BayrÂm Velî’ye:
- Bana, talebelerin listesini ver! diye.
Hacı Bayram-ı Veli;
- Başustune! diyerek emretti derhal.
Bir cadır kurdular aynı gunde.
Ankara’nın “Kanlıgol” mevkiinde.
Ve emretti peşinden:
- Cumle talebelerim burada toplansınlar hemen!
Haberi duyan, buraya koşuyordu.
Meydan kısa zamanda doldu.
Hem oyle cok insan toplandı ki, iğne atsan yere duşmezdi Âdeta.
Hacı Bayram-ı Velî, elinde bir bıcakla cıktı o ara.
Ve nida etti o kalabalığa:
- Ey benim dervişlerim! Ben, talebelerimi kurbÂn etmek isterim. Canını, benim icin verecek kim varsa gelip girsin şu cadıra!
Kalabalıkta cıt yoktu.
Herkes birbirine bakıyor, “Hocamız aklını kacırmış” diyorlardı.
Derken “İki kişi” cıktı ansızın.
Bir erkek, bir kadın.
Yuruyup cadıra girdiler hemen.
Buyuk velî, cadıra bir “Koyun” getirip koymuştu geceden.
Girip kesti o hayvanı.
Cadırdan dışarı aktı kanları.
Bunu gorenler kacıştılar dort bir yana.
Meydan boşaldı bir anda.
Hacı Bayram-ı Velî cadırdan cıkıp gordu ki kimsecikler kalmamış meydanda.
Hak yerini buldu.
- İki tÂne talebem varmış, buyurdu.
Ve ekledi:
- Bunlardan gayrisi, askerliğini yapıp versinler vergisini.
Gercek talebeler, saraya gonderildi listelenerek.
Listede iki isim vardı.
Biri kadın, biri erkekk...
__________________