Rivayet edilir ki; Nuh Aleyhisselam'ın kavminde bir nine vardı. Bu nine bir gun, dolaşırken Nuh Aleyhisselam'ın yaptığı geminin yanına yolu duşer. Ustalara sorar:
–Bu yaptığınız nedir? Ustalar:
–Bu yaptığımızın adı gemidir. Yakında butun dunyayı sular kaplayacak, suların altında kalmayan tek kara parcası kalmayacak. Butun insanlar helak olacak, sadece iman edip de bu gemiye sığınanlar kurtulacak, diye cevap verir. Bu cevap uzerine Nine:
–Gemi tamam olup ta, iman edenler bineceği zaman bana da haber verin, bende sizinle geleceğim, diyerek oradan uzaklaşır.
Aradan gunler gecer, gemi yapımı tamamlanır, sular kabarmaya başlar, inanalar gemiye biner ve gemi yol almaya başlar. Sonucta her taraf sular altında kalmıştır. Ne yazık ki; nineye haber vermeyi unutmuşlar, nine suların altına kalmıştır. Gemi gunlerce deryada yol alır. Ne zaman ki: "Ey yer suyunu yut! Ve ey gok suyunu tut!' denildi…"
Yağmur kesildi, sular cekilmeye başladı. Bu Mevla'nın kudretidir. Bu aklımızla, onun kuvvet ve kudretini idrak etmemiz mumkun değildir.
Zaman gecer, dunya normal hayatına kavuşur. Bir zaman sonra gemide bulunanlardan biri nine ile karşılaşır. Adam şaşırıştır. Nineyi gemiye almaya unutmuşlardı. Şimdi nine karşısında duruyordu.
–Sular dunyayı kapladı, gemide değildin, bu tufandan nasıl kurtulabildin. Nine:
–Bana kimse haber vermedi.
Nine ne kadar saf, temiz ve iyi niyetli. Nine, saflığının, temizliğinin ve iyi niyetinin sonucunda felaketten kurtuldu. Bu durum bize Rabbimizin kuvvet ve kudretini gostermektedir.
__________________