Olay Peygamberimizden cok once gecer. Zamanın birinde insanların kendisine taptığı bir padişah ve onunda bir sihirbazı vardı. Sihirbaz bir gun:
- Padişahım, artık ihtiyarladım. Bana bir genc verseniz de ona sihir oğretsem.
Padişah ona bir genc buldurur ve yollar. Gencin eviyle sihirbazın evi arasında bir rahip yaşamaktadır. Genc zamanla ona da uğramaya başlar. Sohbetederler. Rahibin anlattığı hoşuna gider ve arkadaşlıkları devam eder ve genc onun dinine girer. O'nunla beraber olduğu muddetce zamanın nasıl gectiğini anlamaz ve dolayısıyla hep gec kalır. Sihirbaz da kızar, kızmakla kalmaz dovmeye de başlar.
Genc durumu sonunda rahibe de iletir.Rahip:
- Sihirbazdan korktuğunda, "Evimizdekiler alıkoydu", ailenden cekindiğin zamanda "Sihirbaz bırakmadı" dersin. Bu hal uzerine epeyi zaman gidip gelir genc. Bir gun onunu yırtıcı bir hayvan keser ve kendi kendine:
- Sihirbaz mı daha ustun, yoksa rahipmi bugun oğreneceğim.
Bir taş alır ve:-
- Ya Allah, ihtiyarın işi, sana sihirbazın işinden sevimli ise şu hayvanı olduruver, der. Taşı atar ve vahşi hayvan olur. Durumu olduğu gibi rahibe anlatır. Rahip:
- Bugun sen benden ustun haldesin. Eğer bir belaya uğrasan, benim ismimi soyleme..

Delikanlı bir cok hastalığa şifa verir hale gelir, korlerin gozlerini acar. Padişahın kor bir arkadaşı da bunu duyar ve bir cok hediyeyle beraber gencin yanına gelerek:
- Gozlerimi acarsan, bu hediyelerin hepsi senindir, der. Delikanlı:
- Ben kimseye şifa veremem. Şifayı ancak Allah verir. Eğer Allah'a iman edersen, Allah'a dua ederim, O da sana şifa verir.
Hasta derhal iman eder. Gozleri acılır. O sevincle hemen padişahın yanına gider. Padişah sorar:
- Gozlerinin gormesini kim sağladı?
- Rabbim.
- Senin benden başka bir Rabbin mi var?
- Benim Rabbim de senin Rabbin de Allah'tır.
Hukumdar kızar, işin aslını oğrenen, delikanlının ismini alana kadar işkence ettirir. Genc hemen huzura getirilir. Padişah:
- Sihrin korleri bile iyileştirecek seviyeye ulaşmış, herkese şifa veriyormuşsun.
- Ben hicbir derde şifa veremem, şifayı anacak Allah verir.
Padişah, delikanlıya da rahibin ismini verinceye kadar işkence eder. Rahip huzura getirilir. Padişah:
- Dininden don.
Rahip de teklifi rededer. Derhal başı kesilir. Delikanlı getirilir, "Diniden don" teklifini rededer. Padişah onu yakın adamlarına vererek:
- Onu falan dağa goturun, dağın tepesine cıkarın, dininden donerse serbest bırakın, yoksa aşağı atın, der.
Yola girerler. Uzun ve yorucu bir gunun sonunda dağın tepesine ulaşırlar. Genc:
- Allahım, nasıl dilersen beni onlara karşı sen koru, diye dua eder.
Dağ sarsılır. Delikanlının dışında hapsi yuvarlanıp gider. Delikanlı doner Padişaha gelir. Hukumdar sorar:
- Seninle beraber gidenlere ne oldu?
- Allah beni onlara karşı korudu.
Padişah bu sefer onu bir başka gruba teslim etti ve:
- Bunu bir gemiye bindirin, denizin ortasına getirin ayağına taş bağlayın, dininden donerse serbest bırakın, yoksa denize atın, der.
Genc:
- Allahım, nasıl dilersen beni onlara karşı sen koru, diye dua eder.
Gemi onlarla beraber alt ust olur. Delikanlının dışında hepsi boğulur. Doner. Padişah:
- Seninle beraber gidenlere ne oldu?
- Allah beni onlara karşı korudu. Sana emrettiğimi yapmadıkca beni olduremezsin.
- Nedir o?
- Halkı, geniş bir meydana toplayacaksın, beni de hurma dalına asacaksın. Sonra ok torbamdan bir ok al, yayın tam ortasına yerleştir, daha sonra bağırarak "Delikanlının Rabbi olan Allah'ın adı ile" de, sonra at. Sen, boyle yaptığın takdirde beni oldurebilirsin, dedi.

Halk meydana toplanır. Denildiği şekilde yapılır. Ok atılır. Delikanlı ruhunu teslim eder. butun bunlara şahit olan halk:
- Delikanlının Rabbine iman ettik, derler.
Padişahın adamları gelerek:
- Cekindiğin oldu, halk iman etti. Padişah:
- Hemen hendekler acın. İcinde ateşler yakın. Kim dininden donmezse ateşe atın.
Emir yerine getirilir. Sonunda kucağında cocuğu ile birlikte bir kadın gelir, ateşe duşmemek icin bir an durur, sendeler.
Kucağındaki cocuk dile gelir:
- Ey anneciğim sabret. Cunku hak din uzerinesin.
...ve cocuğun konuşmasıyla beraber....
__________________